Βιβλία της Πρεκατέ Βικτωρίας

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΕΚΑΤΕ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ

1)"Η κακοποίηση του παιδιού στο σχολείο και στην οικογένεια", Ιατρικές εκδόσεις ΒΗΤΑ,2008, τηλ.για παραγγελίες αντικαταβολή 210-6714371, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607


2)"Γυναικεία ευτυχία:Πώς να ελευθερωθείτε από μια σχέση που σας πληγώνει και να ανακτήσετε την προσωπική σας δύναμη: Οδηγός αυτοβοήθειας για γυναίκες", ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΗΤΑ, 2011, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=1076


3)"Πρόγραμμα αυτο-εκτίμησης για παιδιά .Ενίσχυση αυτοπεποίθησης, Εκπαίδευση αξιών και Προετοιμασία για την επαγγελματική ζωή". Β' ΕΚΔΟΣΗ

Εγχειρίδιο με βιωματικές ασκήσεις για γονείς κι εκπαιδευτικούς. Από τις Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ, παραγγελία με αντικαταβολή στο 210-6714371. http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607. Δελτίο τύπου για το βιβλίο εδώ


4)"Συζητώντας με την εσωτερική μητέρα". Θεραπευτικός οδηγός για να ξαναβρούμε την ιδανική μητρική αγάπη μέσα μας.

Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ τηλ. 2016714371. Δελτίο τύπου εδώ

Πληροφορίες και περιεχόμενα http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3791


5)Μετάφραση/Επιμέλεια του 'Οδηγού Θεραπείας για τον Βιασμό' της Aphrodite Matsakis. Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007)


6)'Οδηγός εκπαιδευτικών και γονέων για την ανίχνευση της παιδικής κακοποίησης' (A' συγγραφέας) Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007, Β έκδοση 2019)

Η εκπαιδευτικός και ψυχολόγος Πρεκατέ Βικτωρία έχει εκπαιδευτεί στην Αγγλία και ασχοληθεί με θέματα κακοποίησης παιδιών και γυναικών, σεμινάρια αυτοεκτίμησης, θεραπείας τραύματος, κατάθλιψης, αποχωρισμού-απώλειας, καθώς και θέματα ψυχοπαιδαγωγικής στήριξης για μαθητές με δυσκολίες.



Σύντομα άρθρα στο facebook.com/victoria.prekate.9


---------------------------------------------------------

Η εκπαίδευση στην πνευματική ζωή ως ανάγκη του παιδιού και ανθρώπινο δικαίωμά του.

Στην Ελλάδα της συναισθηματικής αγριότητας, της διάβρωση της συμπόνιας, της αλλοτρίωση κάθε έννοιας ανθρωπιάς, της μετάλλαξης του ‘ενδιαφέροντος για τον άλλον’ σε κακεντρεχές κουτσομπολιό, της αντικατάστασης των αξιών από το lifetsyle, της υιοθέτησης αυτόματων αντανακλαστικών χλευασμού και υποτίμησης οποιασδήποτε μορφής ανθρώπινης αδυναμίας, έχουμε πολλά να ωφεληθούμε από την εκπαίδευση στην πνευματική ζωή της θρησκευτικής παράδοσης του τόπου μας. Περισσότερα εδώ https://brightplanet.blogspot.com/2020/01/blog-post_25.html


YOUTUBE κανάλι Victoria Prekate

Εκπαιδευτικά βίντεο, ομιλίες, συνεντεύξεις κλπ https://www.youtube.com/channel/UCPQUL5W0B32LIG15tfTS5BA Στο ιστολόγιο αυτό αναρτώνται άρθρα ψυχολογίας και προσωπικές απόψεις. Τα θέματα που με ενδιαφέρουν είναι η προστασία του παιδιού, η πρόληψη και θεραπεία της ενδο-οικογενειακής βίας, οι εφαρμογές της ψυχολογίας στην βελτίωση της καθημερινής ζωής και η σχέση ψυχολογίας και πνευματικής ζωής μέσα από την Ορθοδοξία.
myows online copyright protection

«Ποινές» και εκφοβισμός στο σχολικό πλαίσιο


Πολλά έχουν ειπωθεί τα τελευταία χρόνια σε σχέση με την αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού, δηλαδή της βίας μεταξύ συμμαθητών στο σχολικό περιβάλλον. Πολύ λιγότερo όμως έχουν σχολιαστεί τα περιστατικά εκφοβισμού ή βίας από εκπαιδευτικούς προς μαθητές. Ίσως γιατί πιστέψαμε ότι είναι ένα θέμα ξεπερασμένο-συνέβαινε στο παρελθόν, αλλά πια έχει σταματήσει. Από την άλλη, ακούγονται  παράπονα για βία από παιδιά (ή και γονείς) προς εκπαιδευτικούς. Βεβαίως υπάρχουν και αυτά, όμως θα ήθελα να επανέλθω στο θέμα του εκφοβισμού από εκπαιδευτικούς προς τα παιδιά. Ίσως το ακούω πιο συχνά από ό,τι θα ήθελα. Ίσως, η θέση εξουσίας, που εκ φύσεως είναι η σχέση εκπαιδευτικού με τα παιδιά, προσφέρει εύφορο έδαφος σε κάποιους εκπαιδευτικούς, να εκτονώσουν τις ανεπίλυτες εσωτερικές τους συγκρούσεις. Ίσως,  σε ένα κλίμα γενικότερης αυτοκατηγορίας  της κοινωνίας μας σε σχέση με τη ‘μπαχαλοποίηση’ της χώρας μας και της αυστηρής τιμωρητικής συμπεριφοράς από τους ‘επάνω προς τους κάτω’ , κάποιοι  μετέφρασαν ότι χρειάζεται να ‘σφίξουν τα λουριά παντού’, ακόμη και σε σχέση με τους μαθητές και ότι ίσως ο τρόπος για την επαναφορά της ‘τάξης’ είναι το ‘εμπρός-πίσω’ της προσφιλούς τηλεοπτικής σειράς, δηλαδή απηρχαιωμένες μεθόδους διδασκαλίας .

Ποιες είναι  οι μέθοδοι εκφοβισμού των μαθητών, που τις περισσότερες φορές χρησιμοποιούνται απερίσκεπτα; Η σωματική τιμωρία βεβαίως είναι παράνομη, ανεπίτρεπτη και αντιπαιδαγωγική κατά πάσα έννοια. Έχει κριθεί εκτός νόμου σε πολλές χώρες του εξωτερικού, ακόμη και ως μέσο διαπαιδαγώγησης από τους γονείς. Είναι μέσο απαξίωσης του παιδιού, παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα του παιδιού, όπως αυτά έχουν δοθεί από τον ΟΗΕ και διδάσκει στα παιδιά τη βία. Είναι εντελώς αναποτελεσματική, διότι το παιδί θα επαναλάβει αυτό ακριβώς για το οποίο τιμωρήθηκε, αλλά όταν δεν το βλέπει κανείς, δημιουργεί το υπέδαφος για την ανατροφή βίαιων πολιτών στο μέλλον, καταστρέφει την αυτοεκτίμηση του παιδιού, με ολέθριες συνέπειες προς όλες τις πτυχές της ζωής του και οδηγεί το παιδί σε αναζήτηση ακατάλληλων τρόπων εκδίκησης, τους οποίους κάποια στιγμή θα πληρώσει ολόκληρη η κοινωνία. Η σωματική τιμωρία των παιδιών θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ‘βραδυφλεγής ψυχική υγειονομική βόμβα’

Όμως δεν είναι μόνο η σωματική τιμωρία, η οποία θέλω να πιστεύω έχει εκλείψει πλέον ολοκληρωτικά από τα ελληνικά σχολειά... Η λεκτική βία, οι απειλές, η ειρωνεία από τους εκπαιδευτικούς προς τους μαθητές μπορεί να είναι εξίσου καταστροφικές και δυστυχώς αυτές δεν έχουν εκλείψει. Η λεκτική βία μπορεί να κυμαίνεται από βρισιές προς τα παιδιά, αρνητικούς χαρακτηρισμούς σε δεύτερο ενικό («είστε χαζά», «είσαι ανίκανος», «τίποτα δεν θα καταφέρεις στη ζωή σου») και απειλές («πείτε μου ποιοι είναι αλλοδαποί στην τάξη για να ξέρω ποιον θα κόψω στο τέλος», «αν πάρεις κι άλλη ωριαία, θα πάρεις αυτόματα και ημερήσια αποβολή»). Ο βασικός κανόνας στην παιδαγωγική, όπως και στις ανθρώπινες σχέσεις, είναι «κριτικάρω την πράξη, όχι το άτομο». Η οποιαδήποτε κριτική θα πρέπει να είναι επικεντρωμένη στις λεπτομέρειες της πράξης ( «όταν διακόπτεις το μάθημα»), τα αποτελέσματα της πράξης («τότε χάνουμε τον ειρμό των σκέψεών μας»), την παράβαση του κανόνα («έχουμε συμφωνήσει να μην διακόπτει κανείς το μάθημα, δεν είναι δίκαιο») και προειδοποίηση της ποινής («αν συνεχίσεις να το κάνεις, θα πρέπει να βγεις έξω»). Δεν επιτρέπεται καμία υποτίμηση ή ταπείνωση της αξίας του παιδιού ως ανθρώπινο πλάσμα, ούτε αρνητικές  προφητικές προβλέψεις σε σχέση με το μέλλον τους («δεν θα καταφέρεις τίποτα στη ζωή σου» κλπ.) Η συνεργασία ενός παιδιού μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από το χτίσιμο εμπιστοσύνης. Τα παιδιά έχουν αλάνθαστο κριτήριο σε σχέση με την αληθινή αγάπη και το ενδιαφέρον των ενηλίκων. Γνωρίζουν πότε κάποιος νοιάζεται για αυτά και πότε όχι. Ακόμη και το δυσκολότερο στη συμπεριφορά παιδί μπορεί να προσεγγιστεί, όταν υπάρχει πραγματικό ενδιαφέρον για εκείνο, όταν είμαστε διατεθειμένοι να το ακούσουμε και να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε να το βοηθήσουμε. Ακόμη κι αν δεν είμαστε ψυχολόγοι, να έχουμε την κατάλληλη λέξη για το κάθετι, αυτό που θα μετρήσει στα παιδιά είναι το ενδιαφέρον, το ‘νοιάξιμο’, αυτό που λείπει σήμερα και αυτό που έχουν τόσο ανάγκη.  Η κριτική και η ταπείνωση του παιδιού κλείνει τις πόρτες επικοινωνίας και καταστρέφουν την εμπιστοσύνη στη σχέση. Δεν μπορούμε να πείσουμε ένα παιδί ότι «το λέω για το καλό σου», αλλά «είσαι ξεφτίλας». Η χωρίς όρους αποδοχή της αξίας του παιδιού  ως ανθρώπινο πλάσμα, είναι απολύτως απαραίτητη, για οποιαδήποτε αποτελεσματική παιδαγωγική διαδικασία, αλλά και ανθρώπινη επαφή.

Όταν λοιπόν οι εκπαιδευτικοί (ή οποιοσδήποτε ενήλικας) εξευτελίζει ένα παιδί, συνήθως προβάλλει τα σημεία του εαυτού του για τα οποία ο ίδιος νιώθει ασφαλής. Τα παιδιά είναι σημαντικό να γνωρίζουν το μηχανισμό της προβολής. Ισχύει για όλους, πολύ περισσότερο δε για τους ενήλικες. Ούτε μπορούμε να απαιτούμε από τα παιδιά να μη βρίζουν, όταν βρίζουμε εμείς, ή να μην είναι εθισμένα, όταν είμαστε εθισμένοι εμείς, ή να είναι συνεπή, όταν εμείς οι ίδιοι είμαστε ασυνεπείς. Τα παιδιά θα πρέπει να είναι συναισθηματικά εξοπλισμένα, να έχουν την ψυχική τους ασπίδα, ακόμη και απέναντι σε ενήλικες ή άλλες μορφές εξουσίας. Θα πρέπει να γνωρίζουν ότι «οι μεγάλοι ΔΕΝ έχουν πάντα δίκιο» και θα πρέπει να μπορούν να βάζουν το εσωτερικό τους «όχι» στις προσπάθειες να  μειώσει κάποιος το δυναμικό τους και την αξία τους.  Με άλλα λόγια, αν τους βρίσει κάποιος καθηγητής, να μπορεί το παιδί μέσα του (αν όχι έξω) να πει πραγματικά «Δεν σε πιστεύω. Έχεις λάθος. Γνωρίζω ποιος είμαι, αξίζω». Αυτό το εσωτερικό «όχι» είναι από τις σημαντικότερες πράξεις αντίστασης και ενδυνάμωσης που ξεκινά από την παιδική ηλικία και μας είναι χρήσιμο σε όλη μας τη ζωή.

Αν βρίσκουμε ότι ως εκπαιδευτικοί καταφεύγουμε υπερβολικά συχνά στις κυρώσεις και τις ποινές, αυτό θα πρέπει να μας προβληματίσει σχετικά με το κατά πόσο κάνουμε καλά τη δουλειά μας. Αν κάναμε καλά τη δουλειά μας, δεν θα πρέπει να είχαμε την ανάγκη για συνεχείς ποινές! Σύμφωνα με την νέα προσέγγιση που δοκιμάζεται στις ΗΠΑ, την TIC (Trauma Integrated Context) , δεν μπορούμε να γνωρίζουμε το παρελθόν ενός παιδιού ή σε ποια ηλικία και πώς υπέστη τραύμα. Αυτό που μπορεί να φαίνεται σε εμάς ως διαταρακτική συμπεριφορά μπορεί να είναι απλώς οι ενδείξεις, η συμπτωματολογία μετα-τραυματικού στρες. Ειδικά στη σημερινή εποχή, πολλά παιδιά βιώνουν αλλεπάλληλα τραύματα σε σχέση με την απώλειες και τις αλλαγές που υφίστανται, οπότε πριν βιαστούμε να προβάλουμε τις δικές μας ανασφάλειες, εκνευρισμό, ή υπεροψία, καλό είναι να σκεφτούμε τους βαθύτερους λόγους για την συμπεριφορά ενός παιδιού.

Πρεκατέ Βικτωρία, www.brightplanet.blogspot.gr, 6/12/2012

Αναρτήσεις 2013
Η μιντιακή επίθεση στην αθωότητα
Η δύναμη της θετικής σκέψης και η δύναμη του θετικού λόγου
Σκέψεις σχετικά με τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό
Κίνητρα μαθητών για μάθηση και δημιουργικότητα(2)
Κακοποίηση ζώων από παιδιά: αγνωστη,διαδεδομένη συνήθεια
Διαθεματικό μάθημα στην πολική αρκούδα
Σιωπηρή εκπαίδευση των παιδιών στη βία: μια βραδυφλεγής βόμβα;
Η επιλογή της ομορφιάς ή της ασχήμιας στην καθημερινή ζωή
Το σχολείο ως καταφύγιο: Ο ρόλος του σχολείου στην προάσπιση της ψυχικής υγείας των παιδιών
Παρεξηγημένη (κι επικίνδυνη) μεταφυσική

Κακοποίηση μαθητών από εκπαιδευτικούς
Συναισθηματική
υπερφαγία: Όταν το ψυγείο από ‘φίλος’, γίνεται ‘εχθρός’

Αγωγή διαφυλικών σχέσεων στους εφήβους
Παρεξηγημένη υπερηφάνεια και υπεροψία
Οι τρεις μηχανισμοί επιβίωσης και το διαλυτικό του φόβου
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Β'
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Α'
Συνεξάρτηση
Η Οιδιπόδεια πληγή
Το ανθρώπινο δικαίωμα του παιδιού να μεγαλώσει χωρίς να μισεί
Το δίλημμα της μετανάστευσης
Καλή χρονιά με χαρά, ζωή και επίγνωση

Οκτώβρης 2012,Εκπαίδευση Ειρήνης-Δάσκαλοι Χωρίς Σύνορα,Απελευθέρωση από το καλούπι, Σεπτέμβριος 2012,Γαύδος, αρκούδες και Σομαλία, Αγχώδης διαταραχή και κρίσεις πανικού,Μιντιακή αισθητική και απλότητα, Αύγουστος 2012,Ζηλοφθονία:Εθνικό πάθος;,Ελευθερία επιλογής,Προβολή κι ενοχή(Η βροχή της λύπης),Ψυχολογική στάση απέναντι στην ηγεσία,Η μιντιακή τρομολαγνεία και πώς να προστατευτούμε , Ιούνιος 2012,Η αποξένωση στην ελληνική οικογένεια εν μέσω κρίσης, Μάιος 2012,Εθισμός στο χρήμα,Πώς να βοηθήσουμε τους άστεγους,Η βροχή του φόβου,Υστερόγραφο στην αναλογία της κακοποιημένης γυναίκας,Εθνική εξάρτηση,Ποινικοποίηση της φτώχειας, ποινικοποίηση της ασθένειας Απρίλιος 2012,Η μικροβιοφοβία ως παράγοντας διακρίσεων, Ένα συγκινητικό συμβάν και ο ρατσισμός, Ο πολύ ύπουλος ρατσισμός Νο 2, Μετανάστες και ο πολύ ύπουλος ρατσισμός, Αναβλητικότητα:Τι είναι;Πώς αντιμετωπίζεται;, Μάρτιος 2012
Το μήνυμα της 25ης Μαρτίου 2012, Χρήση των λέξεων σε δύσκολους καιρούς,,Φεβρουάριος 2012,Να θυμηθούμε..., Απεξάρτηση από τον υλισμό, Δουλοπρέπεια και αξιοπρέπεια, Η αυτοεκτίμηση σε σχέσεις που πληγώνουν, Ιανουάριος 2012
Ζητιανιά, ελεημοσύνη κι υπευθυνότητα..., Η παραμέληση του εαυτού στους ενήλικες: Αίτια, μορ..., Αλήθεια νοσταλγούμε το παρελθόν; , 2012: Ελπίδα,αντί για παραίτηση

2011
(Δεκέμβριος 2011): Χριστούγεννα και αντίσταση στην αλλαγή, Κρίση (Μέρος 13ο):Πίστη (και αφθονία) ή τσιγκουνιά (και φτώχεια);, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 12ο): Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα παιδιά Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα πα..., ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ:H ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΩΖΕΙ!!, Πίστη, φόβος και δοτικότητα, Η ορειβασία και οι άστεγοι (Νοέμβριος 2011): Οκτάποδο (Χταπόδι): Το πιο ευφυές ασπόνδυλο, Διαμαρτυρία για τα άθλια θεάματα της τηλεόρασης, Ασκήσεις ενίσχυσης αυτο-εκτίμησης, Κρίση (Mέρος 11ο):Αυτο-εκτίμηση ως έθνος (B'), Φυλλάδιο: Ψυχολογική αντιμεπτώπιση της ανεργίας, Κρίση (Μέρος 10ο): Συμμετοχική δημοκρατία, αυτοεκτ... (Οκτώβριος 2011): Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας Μέρος 2ο, Κρίση (Μέρος 9ο): ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΩΣ ΕΘΝΟΣ Α , Τι έχουμε κάνει στη γη;, Κρίση (μέρος 8ο): ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Προετοιμασία του παιδιού για την επαγγελματική ζωή...(Σεπτέμβριος 2011): Κρίση (Μέρος 7ο): Δεν μας αξίζει αυτό, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 6ο): Γαλήνη ή πανικός, Τι μας ενώνει (Αύγουστος 2011): Κρίση (Μέρος 5ο): Αφθονία ή φόβος της έλλειψης, Ταραχές νέων και παραμέληση (Ιούλιος 2011): Κρίση (Μέρος 4ο):Κοινωνική συνείδηση ή Διαφθορά , Κρίση (Μέρος 3ο) Ηγεσία: Λειτούργημα ή Εξουσία , Κρίση (Μέρος 2ο): Ψυχραιμία ή μίσος (Ιούνιος 2011): Διάκριση στην επιλογή θεραπευτή (Απρίλιος 2011): ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΞΙΩΝ, Τα διδάγματα της Φουκουσίμα (Μάρτιος 2011): Προσκόληση στα βρέφη κι αίσθηση του εαυτού, Παιδόφιλοι και θεραπεία

(Φεβρουάριος 2011): Η έξοδος από την κακοποιητική συντροφική σχέση, (Ιανουάριος 2011): Σεβασμός στα ζώα

2010 (16)

(Νοέμβριος 2010) Αυτοδιαχείριση και κρίση: πόσο προετοιμασμένοι είμ..., Πνευματική διάσταση της μετανάστευσης, The Earth is our home, Η Γη είναι το σπίτι μας (Αύγουστος 2010) Ανθρώπινες σχέσεις ή δημόσιες σχέσεις?, Το απαράδεκτο "τραγούδι" της "μπεμπε-λιλή" Ιούλιος, Διακοπές κι αποστεωμένα ζώα, Κοινωνικός ρόλος των σούπερ-μάρκετ; (Ιούνιος 2010) Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας, Όταν κατακρίνουμε και δαχτυλοδείχνουμε…, Κακοποίηση παιδιών σε ιδρύματα φιλοξενίας, Ένα πρόβλημα με τις Πανελλήνιες (Απρίλιος 2010) Οικονομική κρίση στην Ελλάδα, Η κατανάλωση κρεάτος στον πλανήτη των 7δις (Ιανουάριος 2010) Τα μαθήματα της ντουλάπας, Καλή χρονιά με εθελοντισμό

2009 (16)

(Δεκέμβριος 2009) H Πολική αρκούδα: ένα αξιοθαύμαστο ζώο, Σύγχρονος ελληνικός σεξισμός και νέα κορίτσια, BURN OUT: Πώς να αποφύγετε την επαγγελματική εξουθ..., Θάνατος για χόμπι (Νοέμβριος 2009) Η φροντίδα μικρών παιδιών με ειδικές ανάγκες, Έφηβοι σε συμμορίες (Αύγουστος 2009) Οι φύλακες των φαναριών, Δυσθυμία-η «καθημερινή» κατάθλιψη, Πένθος: Η ψευδαίσθηση του χρόνου (Ιούνιος 2009) Τηλεοπτική εξαθλίωση, Οικονομική κρίση, Πρωινή προσευχή, Κακοποίηση παιδιών με ειδικές ανάγκες, Σεξουαλικός Εθισμός


Προτεινόμενες οργανώσεις

http://www.heartsandhandsforafrica.com/ (Children in need in Zambia and S.Africa)



http://www.who-will.org/ (Children in need in Cambodia)



http://www.steppingstonesnigeria.org/ (Βοηθά παιδιά στη Νιγηρία που έχουν κακοποιηθεί)



http://www.diakonia.gr/ Εξαιρετική οργάνωση εθελοντικής παροχής βοήθειας προς παιδιά σε νοσοκομεία και άλλους ευάλωτους πληθυσμούς (Αθήνα).



http://www.redcross.gr/ Εκπαιδεύει και τοποθετεί εθελοντές σε πολλούς φορείς ανά την Ελλάδα για την αρωγή ατόμων που έχουν ανάγκη. Τομέας Νοσηλευτικής και Τομέας Κοινωνικής Πρόνοιας



Αν
θέλετε να βοηθήσετε τους άστεγους και άπορους, δείτε τις ακόλουθες πηγές:


Οδηγός επιβίωσης αστέγων της «Κλίμακας»
http://www.klimaka.org.gr/newsite/downloads/astegoi_odigos_epiviosis.pdf


Συσίτα της Εκκλησίας της Ελλάδος
http://www.ecclesia.gr/greek/koinonia/fagito.html





Στα πλαίσια δραστηριότητας του ενεργού πολίτη, ενός πολίτη που ενδιαφέρονται γαι το περιβάλλον και τους συνανθρώπους, προτείνουμε τον ακόλουθο ιστότοπο για ενυπόγραφες διαμαρτυρίες, για διάφορους καλοπροαίρετους σκοπούς:

www.thepetitionsite.com

www.savejapandolphins.org