Βιβλία της Πρεκατέ Βικτωρίας

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΕΚΑΤΕ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ

1)"Η κακοποίηση του παιδιού στο σχολείο και στην οικογένεια", Ιατρικές εκδόσεις ΒΗΤΑ,2008, τηλ.για παραγγελίες αντικαταβολή 210-6714371, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607


2)"Γυναικεία ευτυχία:Πώς να ελευθερωθείτε από μια σχέση που σας πληγώνει και να ανακτήσετε την προσωπική σας δύναμη: Οδηγός αυτοβοήθειας για γυναίκες", ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΗΤΑ, 2011, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=1076


3)"Πρόγραμμα αυτο-εκτίμησης για παιδιά .Ενίσχυση αυτοπεποίθησης, Εκπαίδευση αξιών και Προετοιμασία για την επαγγελματική ζωή". Β' ΕΚΔΟΣΗ

Εγχειρίδιο με βιωματικές ασκήσεις για γονείς κι εκπαιδευτικούς. Από τις Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ, παραγγελία με αντικαταβολή στο 210-6714371. http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607. Δελτίο τύπου για το βιβλίο εδώ


4)"Συζητώντας με την εσωτερική μητέρα". Θεραπευτικός οδηγός για να ξαναβρούμε την ιδανική μητρική αγάπη μέσα μας.

Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ τηλ. 2016714371. Δελτίο τύπου εδώ

Πληροφορίες και περιεχόμενα http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3791


5)Μετάφραση/Επιμέλεια του 'Οδηγού Θεραπείας για τον Βιασμό' της Aphrodite Matsakis. Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007)


6)'Οδηγός εκπαιδευτικών και γονέων για την ανίχνευση της παιδικής κακοποίησης' (A' συγγραφέας) Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007, Β έκδοση 2019)

Η εκπαιδευτικός και ψυχολόγος Πρεκατέ Βικτωρία έχει εκπαιδευτεί στην Αγγλία και ασχοληθεί με θέματα κακοποίησης παιδιών και γυναικών, σεμινάρια αυτοεκτίμησης, θεραπείας τραύματος, κατάθλιψης, αποχωρισμού-απώλειας, καθώς και θέματα ψυχοπαιδαγωγικής στήριξης για μαθητές με δυσκολίες.



Σύντομα άρθρα στο facebook.com/victoria.prekate.9


---------------------------------------------------------

Η εκπαίδευση στην πνευματική ζωή ως ανάγκη του παιδιού και ανθρώπινο δικαίωμά του.

Στην Ελλάδα της συναισθηματικής αγριότητας, της διάβρωση της συμπόνιας, της αλλοτρίωση κάθε έννοιας ανθρωπιάς, της μετάλλαξης του ‘ενδιαφέροντος για τον άλλον’ σε κακεντρεχές κουτσομπολιό, της αντικατάστασης των αξιών από το lifetsyle, της υιοθέτησης αυτόματων αντανακλαστικών χλευασμού και υποτίμησης οποιασδήποτε μορφής ανθρώπινης αδυναμίας, έχουμε πολλά να ωφεληθούμε από την εκπαίδευση στην πνευματική ζωή της θρησκευτικής παράδοσης του τόπου μας. Περισσότερα εδώ https://brightplanet.blogspot.com/2020/01/blog-post_25.html


YOUTUBE κανάλι Victoria Prekate

Εκπαιδευτικά βίντεο, ομιλίες, συνεντεύξεις κλπ https://www.youtube.com/channel/UCPQUL5W0B32LIG15tfTS5BA Στο ιστολόγιο αυτό αναρτώνται άρθρα ψυχολογίας και προσωπικές απόψεις. Τα θέματα που με ενδιαφέρουν είναι η προστασία του παιδιού, η πρόληψη και θεραπεία της ενδο-οικογενειακής βίας, οι εφαρμογές της ψυχολογίας στην βελτίωση της καθημερινής ζωής και η σχέση ψυχολογίας και πνευματικής ζωής μέσα από την Ορθοδοξία.
myows online copyright protection

The way out is the way up


Πρόσφατα επισκεφτήκαμε ένα εργοστάσιο παραγωγής και συσκευασίας επεξεργασμένων τροφών. Η αίσθηση μέσα στο χώρο ήταν μια επαναλαμβανόμενη «αποκοπή». Οι εργαζόμενοι δεν έβλεπαν καθόλου ουρανό, παρά μόνο ατσάλινες οροφές με τεχνητό φωτισμό. Αποκοπή από το φως της μέρας. Δεν μπορούσαν να μιλήσουν μεταξύ τους γιατί ο θόρυβος ήταν εκκωφαντικός. Αποκοπή από την επικοινωνία. Η τροφή που παρήγαν δεν είχε καμία σχέση, ούτε σε εμφάνιση, ούτε σε ουσία, ούτε σε γεύση, με τους καρπούς των δέντρων. Αποκοπή από τη φύση. Μα πάνω από όλα, μου έκανε εντύπωση η αποκοπή από την προσωπική δύναμη: βεβαίως δεν περίμενα ειλικρινείς απαντήσεις από τους εργαζόμενους στις κλεφτές ερωτήσεις, τύπου «είστε ευχαριστημένοι από τη δουλειά σας;». Μου έκανε εντύπωση όμως η συχνότητα και ο ενθουσιασμός με τον οποίο εκστόμιζαν «να λέμε κι ευχαριστώ, πάλι καλά!».
Έχω πολλές φορές γράψει για τη σημασία της ευγνωμοσύνης, για το «δόξα τω Θεώ». Πάντα πρέπει να δοξάσουμε το Θεό για το κάθε τι, γιατί και μόνο το γεγονός ότι είμαστε ζωντανοί, ότι μπορούμε να αναπνέουμε, να σκεφτόμαστε, να κάνουμε το οτιδήποτε, ακόμη και να διαβάζουμε αυτές τις γραμμές, οφείλεται σε Εκείνον. Είναι λοιπόν σημαντικό να είμαστε ευγνώμονες στο Θεό για το παραμικρό, ακόμη και μια μη- ικανοποιητική δουλειά. Τι γίνεται όμως από εκεί και πέρα; Το «δόξα τω Θεώ» των εργαζομένων αυτών, αλλά και άλλων, δεν μου ακούγεται τόσο ως αυθεντική ευγνωμοσύνη, αλλά ως φόβος.  Που σταματά η ευγνωμοσύνη και ξεκινά η ηττοπάθεια; Πού σταματά η διεκδίκηση και ξεκινά η αλαζονεία;
Θα περιοριστώ στο ζήτημα της εργασίας, αν και αντίστοιχες στάσεις ισχύουν παντού. Έχω την αίσθηση ότι παγιώνονται δύο λεωφόροι σκέψης: η μία λεωφόρος είναι ο φόβος της έλλειψης: «Ευτυχώς που έχουμε δύο ψίχουλα και αυτά καλά είναι, δεν πρέπει να κάνουμε τίποτα που θα ρισκάρει να τα χάσουμε». Εκεί αρχίζει η συρρίκνωση. Ο ορίζοντας της διεκδίκησής μας από τη ζωή μικραίνει, μικραίνει, μικραίνει, ώστε να μένουμε μόνο στα τελείως απαραίτητα κι ούτε καν αυτά. Εκεί λοιπόν που διαμαρτυρόμασταν πριν τρία χρόνια για τη γενιά των 700 ευρώ, τώρα ψιθυρίζουμε «300 και καλά είναι». Η συρρίκνωση των αξιώσεων έχει βέβαια επιβληθεί, με συστηματική, επίμονη και ακατάπαυστη ψυχολογική χειραγώγηση από το σύστημα, που θέλει να μας εθίσει στη συρρίκνωση ως στάση ζωής. Η συνήθεια και ο χρόνος είναι αποφασιστικοί παράγοντες. Όταν τα χτυπήματα έρχονται αλλεπάλληλα επί 4 χρόνια τώρα και οι όποιες αντιδράσεις φαίνεται να μην έχουν αποτέλεσμα, τότε παραιτούμαστε στο «300 και καλά είναι». Το πρόβλημα με αυτούς τους εργαζόμενους, αλλά και τόσους άλλους, είναι ότι έχουν αρχίσει να το πιστεύουν. Να θεωρούν τους εαυτούς τους πραγματικά τυχερούς. Θα συγκρίνουν βέβαια τους εαυτούς τους με τους άλλους και θα σκεφτούν «φιου, πάλι καλά». Η στάση συρρίκνωσης έχει επιτύχει το σκοπό της, όταν καταφέρει να μας κάνει να νιώσουμε εντελώς ανήμποροι απέναντι σε αυτό το τεράστιο παγκόσμιο σύστημα-παροχό. Καθώς φροντίζει να μας εξαρτά σε όλο και περισσότερους τομείς της ζωής μας, η απόλυτη υποταγή φαίνεται ως η μόνη διέξοδος. Τόσο που ξεχνούμε ότι είμαστε ελεύθερα όντα, παιδιά του Θεού και δικαιούμαστε όλα τα αγαθά που Εκείνος δίνει  απεριόριστα.
Η άλλη λεωφόρος σκέψης είναι η πνευματική. Δεν υπάρχει περίπτωση να ξεφύγουμε από τον οικονομικό, κοινωνικό και ψυχολογικό εγκλεισμό, που σιγά σιγά, μελετημένα και σταθερά, μας σφίγγει μέχρι τελικής ασφυξίας, αν δεν αποτανθούμε προς τα πάνω. “The way out is the way up”. Υπάρχουν πολλοί πιστοί που δεν έχουν όμως αληθινή πίστη. Και υπάρχουν και κάποιοι που είναι πιστοί, αλλά δεν το έχουν καταλάβει! Σε κάθε περίπτωση, μόνο η πνευματική οδός μπορεί να ελευθερώσει. Ακόμη κι αν απορρίπτουμε θρησκείες ή εκκλησίες, δεν μπορούμε να απορρίψουμε την ύπαρξη του Θεού, γιατί πώς αλλιώς κρατιόμαστε ζωντανοί από λεπτό σε λεπτό; O,τιδήποτε, μα ο,τιδήποτε κι αν έχουμε σε αυτή τη ζωή οφείλεται στο Θεό. Εκείνος δίνει, Εκείνος παίρνει. Κι αν δίνει τα 300 ευρώ, μπορεί κάλλιστα να δώσει και περισσότερα -αν Εκείνος κρίνει κι αν εμείς συνεργαστούμε. Ο Θεός κάνει, κουμάντο, όχι οι κυβερνήσεις. Ας ξεφύγουμε από το φόβο, ας συνεργαστούμε μαζί Του και ας ζητήσουμε βοήθεια. Αν υπάρχει κάτι στη ζωή μας, ίσως έχει το λόγο του. Ζητούμε να μας δείξει το μάθημα, ώστε να μπορέσουμε να προχωρήσουμε μπροστά. Έχουμε ευγνωμοσύνη για το παραμικρό, αλλά με επίγνωση ότι μπορούμε να ζητήσουμε περισσότερα, όχι μόνο για τον εαυτό μας, αλλά και για τους άλλους. Όταν καταλαβαίνουμε ότι συν-δημιουργούμε τη μοίρα μας με το Θεό, και δεν μας την υπαγορεύει καμία ανθρώπινη εξουσία, τότε βρισκόμαστε στο δρόμο της απελευθέρωσης.
 Άλλο να εκτιμούμε κάτι, άλλο να γαντζωνόμαστε. Εκείνος που εκτιμά, βρίσκει τα καλά σε μια ατελή κατάσταση, αλλά δεν παύει να οραματίζεται, να ζητά και να διεκδικεί περισσότερα. Όταν γαντζώνεται κάποιος σε μια δουλειά από φόβο, ακόμη κι όταν μέσα του νιώθει ότι συμβιβάζει τα ιδανικά και τις αξίες του, ακόμη κι αν μέσα του νιώθει ότι προδίδει την ηθική του ακεραιότητα, τότε τη δουλειά θα τη χάσει ούτως ή άλλως. Υπάρχει ένα χαρακτηριστικό σημείο τήξης, που καταλαβαίνουμε ότι κάτι έχει τελειώσει τον κύκλο του. Αν επιμείνουμε να γαντζωνόμαστε, θα λιώσει ακόμη πιο γρήγορα και θα γλιστρήσει μέσα από τα χέρια μας- ούτως ή άλλως. Αν είναι να γίνει, θα γίνει. Και κάποιο λόγο έχει για να γίνει. Οπότε δεν έχει νόημα να φοβόμαστε. Θα κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Κι Εκείνος θα μας βοηθήσει. Θα ανοίξει δρόμους, θα ανοίξει πόρτες. Θέλει να βοηθήσει. Δεν θέλει να υποφέρουμε, Αλλά πρέπει να μετακινήσουμε την πίστη μας σε Εκείνον. Λέω «μετακινήσουμε», γιατί πίστη αναγκαστικά έχουμε. Το θέμα είναι πού. Τη μετατόπιση της πίστης από την έλλειψη, τον ανταγωνισμό, τον εγωκεντρισμό, στον αληθινό Δημιουργό, όλης της αφθονίας και όλων των αγαθών, πίστη που συμπεριλαμβάνει αναγκαστικά την έγνοια για την αφθονία των άλλων, σαν να ήταν η δική μας. Οι πνευματικές αυτές αλήθειες έχουν ειπωθεί ξανά και ξανά. Κάλλιστα μπορούν να βρεθούν στα πατερικά κείμενα, στις παραβολές και στα θαύματα του Ιησού, στο «Πάτερ ημών», αλλά και αλλού. Δεν χρειάζεται να είναι θρήσκος κανείς για να τις εφαρμόσει. Είναι γνωστές εδώ και χιλιετίες, δοκιμασμένες σε συνθήκες πολύ πιο άγριες από τη δική μας. Κι όμως. Στην πράξη φαίνεται τόσο δύσκολο να τις ασπαστούμε. Τουλάχιστον, ας τις υπενθυμίζουμε συνέχεια στον εαυτό μας. Ακόμη κι όταν οι άλλοι γύρω μας είναι σε έξαρση εγωκεντρικής επίθεσης. Ας κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, ας κοντοσταθούμε, ας θυμηθούμε ότι ο Θεός θα μεριμνήσει και για εμάς, ακόμη και αν τώρα μας δοκιμάζει. Στο τέλος και εμείς θα κερδίσουμε, αλλά και οι άλλοι, βλέποντας το παράδειγμα της αξιοπρέπειάς μας.
Πρεκατέ Βικτωρία, www.brightplanet.blogspot.gr, 29/1/2014

Αναρτήσεις 2013
Η μιντιακή επίθεση στην αθωότητα
Η δύναμη της θετικής σκέψης και η δύναμη του θετικού λόγου
Σκέψεις σχετικά με τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό
Κίνητρα μαθητών για μάθηση και δημιουργικότητα(2)
Κακοποίηση ζώων από παιδιά: αγνωστη,διαδεδομένη συνήθεια
Διαθεματικό μάθημα στην πολική αρκούδα
Σιωπηρή εκπαίδευση των παιδιών στη βία: μια βραδυφλεγής βόμβα;
Η επιλογή της ομορφιάς ή της ασχήμιας στην καθημερινή ζωή
Το σχολείο ως καταφύγιο: Ο ρόλος του σχολείου στην προάσπιση της ψυχικής υγείας των παιδιών
Παρεξηγημένη (κι επικίνδυνη) μεταφυσική

Κακοποίηση μαθητών από εκπαιδευτικούς
Συναισθηματική
υπερφαγία: Όταν το ψυγείο από ‘φίλος’, γίνεται ‘εχθρός’

Αγωγή διαφυλικών σχέσεων στους εφήβους
Παρεξηγημένη υπερηφάνεια και υπεροψία
Οι τρεις μηχανισμοί επιβίωσης και το διαλυτικό του φόβου
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Β'
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Α'
Συνεξάρτηση
Η Οιδιπόδεια πληγή
Το ανθρώπινο δικαίωμα του παιδιού να μεγαλώσει χωρίς να μισεί
Το δίλημμα της μετανάστευσης
Καλή χρονιά με χαρά, ζωή και επίγνωση

Οκτώβρης 2012,Εκπαίδευση Ειρήνης-Δάσκαλοι Χωρίς Σύνορα,Απελευθέρωση από το καλούπι, Σεπτέμβριος 2012,Γαύδος, αρκούδες και Σομαλία, Αγχώδης διαταραχή και κρίσεις πανικού,Μιντιακή αισθητική και απλότητα, Αύγουστος 2012,Ζηλοφθονία:Εθνικό πάθος;,Ελευθερία επιλογής,Προβολή κι ενοχή(Η βροχή της λύπης),Ψυχολογική στάση απέναντι στην ηγεσία,Η μιντιακή τρομολαγνεία και πώς να προστατευτούμε , Ιούνιος 2012,Η αποξένωση στην ελληνική οικογένεια εν μέσω κρίσης, Μάιος 2012,Εθισμός στο χρήμα,Πώς να βοηθήσουμε τους άστεγους,Η βροχή του φόβου,Υστερόγραφο στην αναλογία της κακοποιημένης γυναίκας,Εθνική εξάρτηση,Ποινικοποίηση της φτώχειας, ποινικοποίηση της ασθένειας Απρίλιος 2012,Η μικροβιοφοβία ως παράγοντας διακρίσεων, Ένα συγκινητικό συμβάν και ο ρατσισμός, Ο πολύ ύπουλος ρατσισμός Νο 2, Μετανάστες και ο πολύ ύπουλος ρατσισμός, Αναβλητικότητα:Τι είναι;Πώς αντιμετωπίζεται;, Μάρτιος 2012
Το μήνυμα της 25ης Μαρτίου 2012, Χρήση των λέξεων σε δύσκολους καιρούς,,Φεβρουάριος 2012,Να θυμηθούμε..., Απεξάρτηση από τον υλισμό, Δουλοπρέπεια και αξιοπρέπεια, Η αυτοεκτίμηση σε σχέσεις που πληγώνουν, Ιανουάριος 2012
Ζητιανιά, ελεημοσύνη κι υπευθυνότητα..., Η παραμέληση του εαυτού στους ενήλικες: Αίτια, μορ..., Αλήθεια νοσταλγούμε το παρελθόν; , 2012: Ελπίδα,αντί για παραίτηση

2011
(Δεκέμβριος 2011): Χριστούγεννα και αντίσταση στην αλλαγή, Κρίση (Μέρος 13ο):Πίστη (και αφθονία) ή τσιγκουνιά (και φτώχεια);, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 12ο): Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα παιδιά Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα πα..., ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ:H ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΩΖΕΙ!!, Πίστη, φόβος και δοτικότητα, Η ορειβασία και οι άστεγοι (Νοέμβριος 2011): Οκτάποδο (Χταπόδι): Το πιο ευφυές ασπόνδυλο, Διαμαρτυρία για τα άθλια θεάματα της τηλεόρασης, Ασκήσεις ενίσχυσης αυτο-εκτίμησης, Κρίση (Mέρος 11ο):Αυτο-εκτίμηση ως έθνος (B'), Φυλλάδιο: Ψυχολογική αντιμεπτώπιση της ανεργίας, Κρίση (Μέρος 10ο): Συμμετοχική δημοκρατία, αυτοεκτ... (Οκτώβριος 2011): Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας Μέρος 2ο, Κρίση (Μέρος 9ο): ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΩΣ ΕΘΝΟΣ Α , Τι έχουμε κάνει στη γη;, Κρίση (μέρος 8ο): ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Προετοιμασία του παιδιού για την επαγγελματική ζωή...(Σεπτέμβριος 2011): Κρίση (Μέρος 7ο): Δεν μας αξίζει αυτό, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 6ο): Γαλήνη ή πανικός, Τι μας ενώνει (Αύγουστος 2011): Κρίση (Μέρος 5ο): Αφθονία ή φόβος της έλλειψης, Ταραχές νέων και παραμέληση (Ιούλιος 2011): Κρίση (Μέρος 4ο):Κοινωνική συνείδηση ή Διαφθορά , Κρίση (Μέρος 3ο) Ηγεσία: Λειτούργημα ή Εξουσία , Κρίση (Μέρος 2ο): Ψυχραιμία ή μίσος (Ιούνιος 2011): Διάκριση στην επιλογή θεραπευτή (Απρίλιος 2011): ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΞΙΩΝ, Τα διδάγματα της Φουκουσίμα (Μάρτιος 2011): Προσκόληση στα βρέφη κι αίσθηση του εαυτού, Παιδόφιλοι και θεραπεία

(Φεβρουάριος 2011): Η έξοδος από την κακοποιητική συντροφική σχέση, (Ιανουάριος 2011): Σεβασμός στα ζώα

2010 (16)

(Νοέμβριος 2010) Αυτοδιαχείριση και κρίση: πόσο προετοιμασμένοι είμ..., Πνευματική διάσταση της μετανάστευσης, The Earth is our home, Η Γη είναι το σπίτι μας (Αύγουστος 2010) Ανθρώπινες σχέσεις ή δημόσιες σχέσεις?, Το απαράδεκτο "τραγούδι" της "μπεμπε-λιλή" Ιούλιος, Διακοπές κι αποστεωμένα ζώα, Κοινωνικός ρόλος των σούπερ-μάρκετ; (Ιούνιος 2010) Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας, Όταν κατακρίνουμε και δαχτυλοδείχνουμε…, Κακοποίηση παιδιών σε ιδρύματα φιλοξενίας, Ένα πρόβλημα με τις Πανελλήνιες (Απρίλιος 2010) Οικονομική κρίση στην Ελλάδα, Η κατανάλωση κρεάτος στον πλανήτη των 7δις (Ιανουάριος 2010) Τα μαθήματα της ντουλάπας, Καλή χρονιά με εθελοντισμό

2009 (16)

(Δεκέμβριος 2009) H Πολική αρκούδα: ένα αξιοθαύμαστο ζώο, Σύγχρονος ελληνικός σεξισμός και νέα κορίτσια, BURN OUT: Πώς να αποφύγετε την επαγγελματική εξουθ..., Θάνατος για χόμπι (Νοέμβριος 2009) Η φροντίδα μικρών παιδιών με ειδικές ανάγκες, Έφηβοι σε συμμορίες (Αύγουστος 2009) Οι φύλακες των φαναριών, Δυσθυμία-η «καθημερινή» κατάθλιψη, Πένθος: Η ψευδαίσθηση του χρόνου (Ιούνιος 2009) Τηλεοπτική εξαθλίωση, Οικονομική κρίση, Πρωινή προσευχή, Κακοποίηση παιδιών με ειδικές ανάγκες, Σεξουαλικός Εθισμός


Προτεινόμενες οργανώσεις

http://www.heartsandhandsforafrica.com/ (Children in need in Zambia and S.Africa)



http://www.who-will.org/ (Children in need in Cambodia)



http://www.steppingstonesnigeria.org/ (Βοηθά παιδιά στη Νιγηρία που έχουν κακοποιηθεί)



http://www.diakonia.gr/ Εξαιρετική οργάνωση εθελοντικής παροχής βοήθειας προς παιδιά σε νοσοκομεία και άλλους ευάλωτους πληθυσμούς (Αθήνα).



http://www.redcross.gr/ Εκπαιδεύει και τοποθετεί εθελοντές σε πολλούς φορείς ανά την Ελλάδα για την αρωγή ατόμων που έχουν ανάγκη. Τομέας Νοσηλευτικής και Τομέας Κοινωνικής Πρόνοιας



Αν
θέλετε να βοηθήσετε τους άστεγους και άπορους, δείτε τις ακόλουθες πηγές:


Οδηγός επιβίωσης αστέγων της «Κλίμακας»
http://www.klimaka.org.gr/newsite/downloads/astegoi_odigos_epiviosis.pdf


Συσίτα της Εκκλησίας της Ελλάδος
http://www.ecclesia.gr/greek/koinonia/fagito.html





Στα πλαίσια δραστηριότητας του ενεργού πολίτη, ενός πολίτη που ενδιαφέρονται γαι το περιβάλλον και τους συνανθρώπους, προτείνουμε τον ακόλουθο ιστότοπο για ενυπόγραφες διαμαρτυρίες, για διάφορους καλοπροαίρετους σκοπούς:

www.thepetitionsite.com

www.savejapandolphins.org