Βιβλία της Πρεκατέ Βικτωρίας

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΕΚΑΤΕ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ

1)"Η κακοποίηση του παιδιού στο σχολείο και στην οικογένεια", Ιατρικές εκδόσεις ΒΗΤΑ,2008, τηλ.για παραγγελίες αντικαταβολή 210-6714371, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607


2)"Γυναικεία ευτυχία:Πώς να ελευθερωθείτε από μια σχέση που σας πληγώνει και να ανακτήσετε την προσωπική σας δύναμη: Οδηγός αυτοβοήθειας για γυναίκες", ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΗΤΑ, 2011, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=1076


3)"Πρόγραμμα αυτο-εκτίμησης για παιδιά .Ενίσχυση αυτοπεποίθησης, Εκπαίδευση αξιών και Προετοιμασία για την επαγγελματική ζωή". Β' ΕΚΔΟΣΗ

Εγχειρίδιο με βιωματικές ασκήσεις για γονείς κι εκπαιδευτικούς. Από τις Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ, παραγγελία με αντικαταβολή στο 210-6714371. http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607. Δελτίο τύπου για το βιβλίο εδώ


4)"Συζητώντας με την εσωτερική μητέρα". Θεραπευτικός οδηγός για να ξαναβρούμε την ιδανική μητρική αγάπη μέσα μας.

Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ τηλ. 2016714371. Δελτίο τύπου εδώ

Πληροφορίες και περιεχόμενα http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3791


5)Μετάφραση/Επιμέλεια του 'Οδηγού Θεραπείας για τον Βιασμό' της Aphrodite Matsakis. Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007)


6)'Οδηγός εκπαιδευτικών και γονέων για την ανίχνευση της παιδικής κακοποίησης' (A' συγγραφέας) Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007, Β έκδοση 2019)

Η εκπαιδευτικός και ψυχολόγος Πρεκατέ Βικτωρία έχει εκπαιδευτεί στην Αγγλία και ασχοληθεί με θέματα κακοποίησης παιδιών και γυναικών, σεμινάρια αυτοεκτίμησης, θεραπείας τραύματος, κατάθλιψης, αποχωρισμού-απώλειας, καθώς και θέματα ψυχοπαιδαγωγικής στήριξης για μαθητές με δυσκολίες.



Σύντομα άρθρα στο facebook.com/victoria.prekate.9


---------------------------------------------------------

Η εκπαίδευση στην πνευματική ζωή ως ανάγκη του παιδιού και ανθρώπινο δικαίωμά του.

Στην Ελλάδα της συναισθηματικής αγριότητας, της διάβρωση της συμπόνιας, της αλλοτρίωση κάθε έννοιας ανθρωπιάς, της μετάλλαξης του ‘ενδιαφέροντος για τον άλλον’ σε κακεντρεχές κουτσομπολιό, της αντικατάστασης των αξιών από το lifetsyle, της υιοθέτησης αυτόματων αντανακλαστικών χλευασμού και υποτίμησης οποιασδήποτε μορφής ανθρώπινης αδυναμίας, έχουμε πολλά να ωφεληθούμε από την εκπαίδευση στην πνευματική ζωή της θρησκευτικής παράδοσης του τόπου μας. Περισσότερα εδώ https://brightplanet.blogspot.com/2020/01/blog-post_25.html


YOUTUBE κανάλι Victoria Prekate

Εκπαιδευτικά βίντεο, ομιλίες, συνεντεύξεις κλπ https://www.youtube.com/channel/UCPQUL5W0B32LIG15tfTS5BA Στο ιστολόγιο αυτό αναρτώνται άρθρα ψυχολογίας και προσωπικές απόψεις. Τα θέματα που με ενδιαφέρουν είναι η προστασία του παιδιού, η πρόληψη και θεραπεία της ενδο-οικογενειακής βίας, οι εφαρμογές της ψυχολογίας στην βελτίωση της καθημερινής ζωής και η σχέση ψυχολογίας και πνευματικής ζωής μέσα από την Ορθοδοξία.
myows online copyright protection

Κοινωνικο-Συναισθηματικές δυσκολίες σε παιδιά με υπο-επίδοση


Υπο-επίδοση (output failure) είναι όρος που έχει εισαχθεί από τον αμερικανό παιδοψυχίατρο Mel Levine και χαρακτηρίζει τις περιπτώσεις, όπου το παιδί δεν παράγει το παράγει το μαθησιακό και δημιουργικό αποτέλεσμα για το οποίο είναι ικανό. Με άλλα λόγια, όταν το δυναμικό του δεν αξιοποιείται πλήρως και δεν μεταφράζεται σε πράξη. Αυτό ίσως ισχύει για την πλειοψηφία των παιδιών σήμερα, όμως θα ήθελα να σταθώ ειδικά στα παιδιά, που χρονίως αποτυγχάνουν στα μαθήματα, με ή χωρίς μαθησιακές δυσκολίες. Στόχος είναι να τονιστεί το αρνητικό συναισθηματικό αντίκτυπο της αρνητικής σχολικής εμπειρίας, που συχνά παγιώνεται ως μίσος προς το σχολείο και πώς μπορεί να υπερνικηθεί.

Η σχέση των μαθησιακών δυσκολιών με προβλήματα συμπεριφοράς στα παιδιά, έχει ερευνητικά διαπιστωθεί αρκετές φορές. Σύμφωνα με την M. Prior et al.,1990: «Η συμπεριφορική δυσπροσαρμογή σε πολλούς τομείς σχετίζεται ισχυρά με τις μαθησιακές δυσκολίες, ακόμη και όταν οι κοινωνικο-οικονομικοί παράγοντες ελέγχονται». Αρνητική συμπεριφορά και υπο-επίδοση (με ή χωρίς μαθησιακές δυσκολίες) οδηγούν ένα φαύλο κύκλο, μέσα στον οποίο εμπλέκονται με περίπλοκο τρόπο άλλοι ενδιάμεσοι παράγοντες. Η υπο-επίδοση επηρεάζεται από  τις μαθησιακές δυσκολίες, αλλά και από τα προβλήματα συμπεριφοράς. Ένα παιδί με Μ.Δ., οι οποίες συνήθως ελάχιστα αντιμετωπίζονται στη σχολική τάξη, δεν μπορεί να μάθει και να προοδεύσει, άρα η επίδοσή του παραμένει χαμηλότερη από αυτό που θα μπορούσε να είναι. Αφού δεν μπορεί να παρακολουθήσει το μάθημα, θα πρέπει να κάνει κάτι μέσα στην τάξη. Αυτό το ‘κάτι’ μπορεί να είναι η διαταρακτική συμπεριφορά, η ‘φασαρία’, η πρόκληση. Από την άλλη μεριά, όταν η διαταρακτική συμπεριφορά παγιωθεί, λειτουργεί από μόνη της ως τροχοπέδη για να παρακολουθήσει το παιδί μάθημα. Το παιδί έχει χάσει την επαφή με την ύλη και τη διαδικασία, και δεν πια είναι μόνο οι Μ.Δ. που το εμποδίζουν, αλλά και η ίδια η συμπεριφορά του. Σε όσες απόπειρες κάνει να ‘κάτσει ήσυχο και να συγκεντρωθεί’, βρίσκει ότι και πάλι δεν καταλαβαίνει τίποτα, ότι έχει μείνει ανεπανόρθωτα πίσω και απελπίζεται. Και τότε αρχίζει πάλι να ‘ενοχλεί’ και να κάνει φασαρία.

Τότε, εμφανίζονται και άλλοι ενδιάμεσοι παράγοντες, όπως  ‘έλλειψη κινήτρων’ και ‘χαμηλή αυτό-εκτίμηση’. Μετά από επαναλαμβανόμενες απογοητεύσεις, το παιδί εγκαταλείπει την προσπάθεια, δεν θέλει να ξαναβιώσει μια ακόμη μεγαλύτερη απογοήτευση και υιοθετεί μια στάση βαθιάς προσωπικής ανεπάρκειας και αποτυχίας. Συμπεραίνει ότι είναι ανίκανος για το οτιδήποτε (και δυστυχώς, ενίοτε, τέτοια ακατάλληλα συμπεράσματα εκσφενδονίζονται ευθέως από γονείς και εκπαιδευτικούς). Το βιβλίο γίνεται φοβικό αντικείμενο, σχεδόν τον τσουρουφλίζει να το ακουμπά, γιατί θυμάται όλες εκείνες τις φορές, που δοκίμασε, και πάλι, ξανά και ξανά, απέτυχε. Άρα σταματά να το ανοίγει, σταματά να το φέρνει στο σχολείο. Οι εκπαιδευτικοί βιάζονται να συμπεράνουν ‘είναι αδιάφορος’. Όμως, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Το βιβλίο των μαθηματικών μόνο αδιάφορο δεν του είναι. Απλά του προκαλεί τρόμο.

Η χαμηλή αυτό-εικόνα που αρχίζει και παγιώνεται, έχει κατασταλάξει στο υποσυνείδητο του παιδιού δύο θεμελιώδη μηνύματα: «Είμαι χαζός» ή «Είμαι τεμπέλης» (ή και τα δύο!). Αυτές οι δύο πεποιθήσεις δεν αποτελούν καθόλου καλό ξεκίνημα για τη ζωή και το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα φύγουν από μόνες τους. Θα ελέγχουν το υποσυνείδητο του παιδιού για την υπόλοιπη σχολική του ζωή (όπου απλά θα σέρνεται από τάξη σε τάξη, μέχρι να βγάλει αυτό το πολυπόθητο απολυτήριο), αλλά δυστυχώς θα το συνοδεύει και στην επαγγελματική του ζωή αργότερα-και εκεί έγκειται η πραγματική ζημιά που μπορεί να κάνει το σχολείο στην ψυχή και πορεία ενός παιδιού. Μαζί με το ορατό χαρτί που λέει «Απολύεται με βαθμό Μέτρια 11», αφήνει το σχολείο και με ένα εσωτερικό απολυτήριο που λέει «Είμαι χαζός». Και σύμφωνα με την θεωρία της αυτό-εκπληρούμενης προφητεία, το εσωτερικό απολυτήριο θα καθορίσει τη ζωή του, σιωπηλά και ύπουλα σε πολλούς τομείς, ειδικά στον επαγγελματικό.

Η χαμηλή αυτοεκτίμηση σε συνδυασμό με την υπο-επίδοση, μπορεί να οδηγήσει το μαθητή να δείξει προκλητική συμπεριφορά, ούτως ώστε να αποκτήσει έναν ‘ηρωικό’ ρόλο μέσα στην τάξη, ακόμη κι αν είναι αυτός του ‘κακού ήρωα’. Ειδικά οι μαθητές με Μ.Δ. έχουν την τάση να είναι πιο απομονωμένοι από τους συμμαθητές τους, καθώς συχνά δεν έχουν το κατάλληλο ρεπερτόριο κοινωνικών δεξιοτήτων  για να απαντήσουν στις προκλήσεις, ενώ με μεγαλύτερη συχνότητα ερμηνεύουν λανθασμένα τις συμπεριφορές των άλλων. Οι κακές κοινωνικές σχέσεις, η κοινωνική απομόνωση από την άλλη επιδεινώνουν τη βίαιη συμπεριφορά στους νέους, σύμφωνα με την Dahlberg, Linda .(1998). Άρα εδώ δημιουργείται ένας δεύτερος φαύλος κύκλος: Η έλλειψη παρέας μειώνει την αυτό-εκτίμηση, αλλά και η χαμηλή αυτό-εκτίμηση οδηγεί το παιδί σε ακόμη πιο βίαιες συμπεριφορές και απόσυρση, οδηγώντας το σε ακόμη μεγαλύτερη απομόνωση και ακόμη πιο έντονα εσωτερικά διαπιστευτήρια τύπου: «Εμένα κανείς δεν με θέλει». Καθώς ο χώρος του σχολείου είναι ο χώρος που για αυτό το παιδί συνυπάρχουν και η σχολική αποτυχία και η κοινωνική απομόνωση, το παιδί αποφοιτά (ή εγκαταλείπει) πιστεύοντας ότι είναι θεμελιωδώς άχρηστος κι ανεπιθύμητος. Κατά αυτήν την έννοια, νιώθει ότι η προκλητική συμπεριφορά, είναι η μόνη του επιλογή. Δεν γνωρίζει τι άλλο να κάνει, παρά μόνο μια από τα ίδια.

Αν μάλιστα, συνυπάρχουν οικογενειακά προβλήματα και ιδιαίτερα γονεϊκή απώλεια, ή απόρριψη, οι δυσκολίες πολλαπλασιάζονται. Μεγάλο και μη επαρκώς αναγνωρισμένο πρόβλημα, ειδικά στους άρρενες εφήβους με προβληματική συμπεριφορά, αποτελεί η έλλειψη πατρικού προτύπου. Ο όρος ‘πατρική πείνα’ αναφέρεται στην έλλειψη πατέρα στο σπίτι (λόγω θανάτου, διαζυγίου, εγκατάλειψης, ή συναισθηματικής απόστασης). Αυτός ο ρόλος δεν μπορεί να αντικατασταθεί από καμία γυναίκα, όσο ικανή και στοργική κι αν είναι. Γνωρίζουμε από τη θεωρία του Bowlby ότι η αποτυχία δημιουργίας μιας σταθερής σχέσης προσκόλλησης με ένα άτομο-παροχό φροντίδας στη βρεφική και παιδική ηλικία είναι από τις βασικές αιτίες κοινωνικο-συναισθηματικών προβλημάτων στο παιδί. Όσοι επαγγελματίες ψυχικής υγείας και αν δουν το εγκαταλελειμμένο παιδί, δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την σταθερή  σχέση προσκόλλησης με τη γονεϊκή φιγούρα.

Δεν θα ξεχάσω την περίπτωση του Χ, παιδιού με μεγάλη υπο-επίδοση και έντονα προβλήματα απόσυρσης: Παρόλη τη φροντίδα από παιδοψυχιάτρους, κοινωνικούς λειτουργούς, εκπαιδευτικούς ψυχολόγους, είχε νιώσει βαθιά στο πετσί του ότι όλοι οι επαγγελματίες είναι παροδικοί-«φευγάτοι». ‘Ηξερε ότι όσο καλοί κι αν είναι, για εκείνους, δεν αποτελούσε, παρά μέρος της δουλειάς τους. Όταν τελείωνε το ωράριό τους ή το ραντεβού, οι επαγγελματίες θα ξαναγυρνούσαν στις δικές τους οικογένειες, στα δικά τους παιδιά, στη δική τους ζωή. Ο Χ. μεγάλωσε σε ίδρυμα από τα 3 του. Οι άνθρωποι που τον μεγάλωσαν, όσο καλοί και αν ήταν, όλοι στο τέλος εξαφανίστηκαν. Άλλοι με μετάθεση, άλλοι με προαγωγή, άλλοι πήγαν για μεταπτυχιακά, άλλοι μετακόμισαν. Όλοι συνέχιζαν τη ζωή τους, μέρος της οποίας ο Χ. ΔΕΝ ήταν. Ο Χ. έμενε πάντα μόνος και μπερδεμένος. Νέοι επαγγελματίες έρχονταν να τον διαγνώσουν ξανά, ενθουσιώδεις να δοκιμάσουν τις νέες τους θεραπείες κι εκείνος δεν ήθελε να ανοιχτεί άλλο, δεν άντεχε άλλη εγκατάλειψη. Όλα τα προβλήματα του Χ. οφείλονταν στην έλλειψη σταθερής γονεϊκής σχέσης. Το παιδί χρειαζόταν ένα γονιό, αυτό ήταν όλο! Όταν, με τον ρου της ζωής, ήρθαν τα πράγματα έτσι, ώστε ο Χ.  αν μπορέσει αν επιστρέψει στον ένα γονιό που του είχε απομείνει στη ζωή, τη μητέρα του, τα προβλήματά του μειώθηκαν δραστικά.

Ο εκπαιδευτικός είναι επίσης παροδικός στη ζωή του παιδιού. Πώς θα μπορούσε να έχει όσο το δυνατόν θετικότερο αντίκτυπο. Πέρα από την δική του ενθαρρυντική στάση και χωρίς όρους, θετική αποδοχή, ο εκπαιδευτικός μπορεί να βοηθήσει πάρα πολύ τα παιδιά αυτά, να αποκτήσουν αυτό-εκτίμηση, κοινωνικές δεξιότητες, ικανότητα να διαχειρίζονται ματαιώσεις και δύσκολα συναισθήματα, μέσα από τα πακέτα κοινωνικο-συναισθηματικής αγωγής των μαθημάτων αγωγής υγείας, τα οποία θα έπρεπε, κατά τη γνώμη μου να ανήκουν στο υποχρεωτικό πρόγραμμα σπουδών σε όλη την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Τα προγράμματα κοινωνικο-συναισθηματικής αγωγής βοηθούν τα παιδιά να αναπτύξουν τη συναισθηματική τους νοημοσύνη, να αυξήσουν το ρεπερτόριο πιθανών αποκρίσεων σε προκλήσεις, μα επιλέξουν κατάλληλη συμπεριφορά ανάλογα με τις περιστάσεις, να ζητούν με κατάλληλο τρόπο αυτό που έχουν ανάγκη, να εκφράζουν κατάλληλα το συναίσθημα. Η αγωγή υγείας λειτουργεί ως προληπτική, αλλά και διορθωτική στρατηγική σε σχέση με προβλήματα συμπεριφοράς στους εφήβους (Hurrelman, 1990) και είναι πολύ σημαντικότερη από πολλά άλλα αντικείμενα και πληροφορίες που τους διδάσκουμε, που περισσότερο τους παιδεύουν και πολύ λιγότερο τους χρησιμεύουν.

Πρεκατέ Βικτωρία, www.brightplanet.blogspot.gr, 3/11/2012

Dahlberg, Linda L., (1998). Youth Violence in the United States: Major Trends, Risk Factors, and Prevention Approaches.  American Journal of Preventive Medicine,  Vol.14(4), pp.259-272).

Levine, Mel (2004). The Myth of Laziness. Simon &Schuster Ltd, London, UK

Prior M. et al. (1999).  Relationships Between Learning Difficulties and Psychological Problems in Preadolescent Children From a Longitudinal Sample,  J. Am. Acad. Child Adolesc. Psychiatry, 38(4):429–436

Αναρτήσεις 2013
Η μιντιακή επίθεση στην αθωότητα
Η δύναμη της θετικής σκέψης και η δύναμη του θετικού λόγου
Σκέψεις σχετικά με τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό
Κίνητρα μαθητών για μάθηση και δημιουργικότητα(2)
Κακοποίηση ζώων από παιδιά: αγνωστη,διαδεδομένη συνήθεια
Διαθεματικό μάθημα στην πολική αρκούδα
Σιωπηρή εκπαίδευση των παιδιών στη βία: μια βραδυφλεγής βόμβα;
Η επιλογή της ομορφιάς ή της ασχήμιας στην καθημερινή ζωή
Το σχολείο ως καταφύγιο: Ο ρόλος του σχολείου στην προάσπιση της ψυχικής υγείας των παιδιών
Παρεξηγημένη (κι επικίνδυνη) μεταφυσική

Κακοποίηση μαθητών από εκπαιδευτικούς
Συναισθηματική
υπερφαγία: Όταν το ψυγείο από ‘φίλος’, γίνεται ‘εχθρός’

Αγωγή διαφυλικών σχέσεων στους εφήβους
Παρεξηγημένη υπερηφάνεια και υπεροψία
Οι τρεις μηχανισμοί επιβίωσης και το διαλυτικό του φόβου
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Β'
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Α'
Συνεξάρτηση
Η Οιδιπόδεια πληγή
Το ανθρώπινο δικαίωμα του παιδιού να μεγαλώσει χωρίς να μισεί
Το δίλημμα της μετανάστευσης
Καλή χρονιά με χαρά, ζωή και επίγνωση

Οκτώβρης 2012,Εκπαίδευση Ειρήνης-Δάσκαλοι Χωρίς Σύνορα,Απελευθέρωση από το καλούπι, Σεπτέμβριος 2012,Γαύδος, αρκούδες και Σομαλία, Αγχώδης διαταραχή και κρίσεις πανικού,Μιντιακή αισθητική και απλότητα, Αύγουστος 2012,Ζηλοφθονία:Εθνικό πάθος;,Ελευθερία επιλογής,Προβολή κι ενοχή(Η βροχή της λύπης),Ψυχολογική στάση απέναντι στην ηγεσία,Η μιντιακή τρομολαγνεία και πώς να προστατευτούμε , Ιούνιος 2012,Η αποξένωση στην ελληνική οικογένεια εν μέσω κρίσης, Μάιος 2012,Εθισμός στο χρήμα,Πώς να βοηθήσουμε τους άστεγους,Η βροχή του φόβου,Υστερόγραφο στην αναλογία της κακοποιημένης γυναίκας,Εθνική εξάρτηση,Ποινικοποίηση της φτώχειας, ποινικοποίηση της ασθένειας Απρίλιος 2012,Η μικροβιοφοβία ως παράγοντας διακρίσεων, Ένα συγκινητικό συμβάν και ο ρατσισμός, Ο πολύ ύπουλος ρατσισμός Νο 2, Μετανάστες και ο πολύ ύπουλος ρατσισμός, Αναβλητικότητα:Τι είναι;Πώς αντιμετωπίζεται;, Μάρτιος 2012
Το μήνυμα της 25ης Μαρτίου 2012, Χρήση των λέξεων σε δύσκολους καιρούς,,Φεβρουάριος 2012,Να θυμηθούμε..., Απεξάρτηση από τον υλισμό, Δουλοπρέπεια και αξιοπρέπεια, Η αυτοεκτίμηση σε σχέσεις που πληγώνουν, Ιανουάριος 2012
Ζητιανιά, ελεημοσύνη κι υπευθυνότητα..., Η παραμέληση του εαυτού στους ενήλικες: Αίτια, μορ..., Αλήθεια νοσταλγούμε το παρελθόν; , 2012: Ελπίδα,αντί για παραίτηση

2011
(Δεκέμβριος 2011): Χριστούγεννα και αντίσταση στην αλλαγή, Κρίση (Μέρος 13ο):Πίστη (και αφθονία) ή τσιγκουνιά (και φτώχεια);, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 12ο): Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα παιδιά Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα πα..., ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ:H ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΩΖΕΙ!!, Πίστη, φόβος και δοτικότητα, Η ορειβασία και οι άστεγοι (Νοέμβριος 2011): Οκτάποδο (Χταπόδι): Το πιο ευφυές ασπόνδυλο, Διαμαρτυρία για τα άθλια θεάματα της τηλεόρασης, Ασκήσεις ενίσχυσης αυτο-εκτίμησης, Κρίση (Mέρος 11ο):Αυτο-εκτίμηση ως έθνος (B'), Φυλλάδιο: Ψυχολογική αντιμεπτώπιση της ανεργίας, Κρίση (Μέρος 10ο): Συμμετοχική δημοκρατία, αυτοεκτ... (Οκτώβριος 2011): Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας Μέρος 2ο, Κρίση (Μέρος 9ο): ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΩΣ ΕΘΝΟΣ Α , Τι έχουμε κάνει στη γη;, Κρίση (μέρος 8ο): ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Προετοιμασία του παιδιού για την επαγγελματική ζωή...(Σεπτέμβριος 2011): Κρίση (Μέρος 7ο): Δεν μας αξίζει αυτό, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 6ο): Γαλήνη ή πανικός, Τι μας ενώνει (Αύγουστος 2011): Κρίση (Μέρος 5ο): Αφθονία ή φόβος της έλλειψης, Ταραχές νέων και παραμέληση (Ιούλιος 2011): Κρίση (Μέρος 4ο):Κοινωνική συνείδηση ή Διαφθορά , Κρίση (Μέρος 3ο) Ηγεσία: Λειτούργημα ή Εξουσία , Κρίση (Μέρος 2ο): Ψυχραιμία ή μίσος (Ιούνιος 2011): Διάκριση στην επιλογή θεραπευτή (Απρίλιος 2011): ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΞΙΩΝ, Τα διδάγματα της Φουκουσίμα (Μάρτιος 2011): Προσκόληση στα βρέφη κι αίσθηση του εαυτού, Παιδόφιλοι και θεραπεία

(Φεβρουάριος 2011): Η έξοδος από την κακοποιητική συντροφική σχέση, (Ιανουάριος 2011): Σεβασμός στα ζώα

2010 (16)

(Νοέμβριος 2010) Αυτοδιαχείριση και κρίση: πόσο προετοιμασμένοι είμ..., Πνευματική διάσταση της μετανάστευσης, The Earth is our home, Η Γη είναι το σπίτι μας (Αύγουστος 2010) Ανθρώπινες σχέσεις ή δημόσιες σχέσεις?, Το απαράδεκτο "τραγούδι" της "μπεμπε-λιλή" Ιούλιος, Διακοπές κι αποστεωμένα ζώα, Κοινωνικός ρόλος των σούπερ-μάρκετ; (Ιούνιος 2010) Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας, Όταν κατακρίνουμε και δαχτυλοδείχνουμε…, Κακοποίηση παιδιών σε ιδρύματα φιλοξενίας, Ένα πρόβλημα με τις Πανελλήνιες (Απρίλιος 2010) Οικονομική κρίση στην Ελλάδα, Η κατανάλωση κρεάτος στον πλανήτη των 7δις (Ιανουάριος 2010) Τα μαθήματα της ντουλάπας, Καλή χρονιά με εθελοντισμό

2009 (16)

(Δεκέμβριος 2009) H Πολική αρκούδα: ένα αξιοθαύμαστο ζώο, Σύγχρονος ελληνικός σεξισμός και νέα κορίτσια, BURN OUT: Πώς να αποφύγετε την επαγγελματική εξουθ..., Θάνατος για χόμπι (Νοέμβριος 2009) Η φροντίδα μικρών παιδιών με ειδικές ανάγκες, Έφηβοι σε συμμορίες (Αύγουστος 2009) Οι φύλακες των φαναριών, Δυσθυμία-η «καθημερινή» κατάθλιψη, Πένθος: Η ψευδαίσθηση του χρόνου (Ιούνιος 2009) Τηλεοπτική εξαθλίωση, Οικονομική κρίση, Πρωινή προσευχή, Κακοποίηση παιδιών με ειδικές ανάγκες, Σεξουαλικός Εθισμός


Προτεινόμενες οργανώσεις

http://www.heartsandhandsforafrica.com/ (Children in need in Zambia and S.Africa)



http://www.who-will.org/ (Children in need in Cambodia)



http://www.steppingstonesnigeria.org/ (Βοηθά παιδιά στη Νιγηρία που έχουν κακοποιηθεί)



http://www.diakonia.gr/ Εξαιρετική οργάνωση εθελοντικής παροχής βοήθειας προς παιδιά σε νοσοκομεία και άλλους ευάλωτους πληθυσμούς (Αθήνα).



http://www.redcross.gr/ Εκπαιδεύει και τοποθετεί εθελοντές σε πολλούς φορείς ανά την Ελλάδα για την αρωγή ατόμων που έχουν ανάγκη. Τομέας Νοσηλευτικής και Τομέας Κοινωνικής Πρόνοιας



Αν
θέλετε να βοηθήσετε τους άστεγους και άπορους, δείτε τις ακόλουθες πηγές:


Οδηγός επιβίωσης αστέγων της «Κλίμακας»
http://www.klimaka.org.gr/newsite/downloads/astegoi_odigos_epiviosis.pdf


Συσίτα της Εκκλησίας της Ελλάδος
http://www.ecclesia.gr/greek/koinonia/fagito.html





Στα πλαίσια δραστηριότητας του ενεργού πολίτη, ενός πολίτη που ενδιαφέρονται γαι το περιβάλλον και τους συνανθρώπους, προτείνουμε τον ακόλουθο ιστότοπο για ενυπόγραφες διαμαρτυρίες, για διάφορους καλοπροαίρετους σκοπούς:

www.thepetitionsite.com

www.savejapandolphins.org