Βιβλία της Πρεκατέ Βικτωρίας

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΕΚΑΤΕ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ

1)"Η κακοποίηση του παιδιού στο σχολείο και στην οικογένεια", Ιατρικές εκδόσεις ΒΗΤΑ,2008, τηλ.για παραγγελίες αντικαταβολή 210-6714371, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607


2)"Γυναικεία ευτυχία:Πώς να ελευθερωθείτε από μια σχέση που σας πληγώνει και να ανακτήσετε την προσωπική σας δύναμη: Οδηγός αυτοβοήθειας για γυναίκες", ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΗΤΑ, 2011, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=1076


3)"Πρόγραμμα αυτο-εκτίμησης για παιδιά .Ενίσχυση αυτοπεποίθησης, Εκπαίδευση αξιών και Προετοιμασία για την επαγγελματική ζωή". Β' ΕΚΔΟΣΗ

Εγχειρίδιο με βιωματικές ασκήσεις για γονείς κι εκπαιδευτικούς. Από τις Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ, παραγγελία με αντικαταβολή στο 210-6714371. http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607. Δελτίο τύπου για το βιβλίο εδώ


4)"Συζητώντας με την εσωτερική μητέρα". Θεραπευτικός οδηγός για να ξαναβρούμε την ιδανική μητρική αγάπη μέσα μας.

Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ τηλ. 2016714371. Δελτίο τύπου εδώ

Πληροφορίες και περιεχόμενα http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3791


5)Μετάφραση/Επιμέλεια του 'Οδηγού Θεραπείας για τον Βιασμό' της Aphrodite Matsakis. Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007)


6)'Οδηγός εκπαιδευτικών και γονέων για την ανίχνευση της παιδικής κακοποίησης' (A' συγγραφέας) Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007, Β έκδοση 2019)

Η εκπαιδευτικός και ψυχολόγος Πρεκατέ Βικτωρία έχει εκπαιδευτεί στην Αγγλία και ασχοληθεί με θέματα κακοποίησης παιδιών και γυναικών, σεμινάρια αυτοεκτίμησης, θεραπείας τραύματος, κατάθλιψης, αποχωρισμού-απώλειας, καθώς και θέματα ψυχοπαιδαγωγικής στήριξης για μαθητές με δυσκολίες.



Σύντομα άρθρα στο facebook.com/victoria.prekate.9


---------------------------------------------------------

Η εκπαίδευση στην πνευματική ζωή ως ανάγκη του παιδιού και ανθρώπινο δικαίωμά του.

Στην Ελλάδα της συναισθηματικής αγριότητας, της διάβρωση της συμπόνιας, της αλλοτρίωση κάθε έννοιας ανθρωπιάς, της μετάλλαξης του ‘ενδιαφέροντος για τον άλλον’ σε κακεντρεχές κουτσομπολιό, της αντικατάστασης των αξιών από το lifetsyle, της υιοθέτησης αυτόματων αντανακλαστικών χλευασμού και υποτίμησης οποιασδήποτε μορφής ανθρώπινης αδυναμίας, έχουμε πολλά να ωφεληθούμε από την εκπαίδευση στην πνευματική ζωή της θρησκευτικής παράδοσης του τόπου μας. Περισσότερα εδώ https://brightplanet.blogspot.com/2020/01/blog-post_25.html


YOUTUBE κανάλι Victoria Prekate

Εκπαιδευτικά βίντεο, ομιλίες, συνεντεύξεις κλπ https://www.youtube.com/channel/UCPQUL5W0B32LIG15tfTS5BA Στο ιστολόγιο αυτό αναρτώνται άρθρα ψυχολογίας και προσωπικές απόψεις. Τα θέματα που με ενδιαφέρουν είναι η προστασία του παιδιού, η πρόληψη και θεραπεία της ενδο-οικογενειακής βίας, οι εφαρμογές της ψυχολογίας στην βελτίωση της καθημερινής ζωής και η σχέση ψυχολογίας και πνευματικής ζωής μέσα από την Ορθοδοξία.
myows online copyright protection

Πώς να βοηθήσουμε τους άστεγους


Με την εμπειρία της εθελοντικής συμβουλευτικής σε αστέγους στο κέντρο της Αθήνας, θα ήθελα να τονίσω κάποια σημεία, που δεν είναι γενικώς γνωστά στους περισσότερους. Παρότι γνωρίζουμε για τα αίτια της οικονομικής κρίσης, πολύ συχνά οι άστεγοι αντιμετωπίζονται με προκατάλειψη και κατάκριση. Το άρρητο μήνυμα που λαμβάνουν από τους υπολοίπους εμάς, είναι «εσύ πρέπει να φταις που βρέθηκες σε αυτήν την κατάσταση, κάτι δεν έκανες καλά», ή « μακριά μου, σε φοβάμαι, θα με κολλήσεις φτώχεια», ή  «θα με κλέψεις, θα μου κάνεις κάτι κακό». Αυτά που δεν λέμε, λένε πιο πολλά από αυτά που λέμε. Και εκείνοι τα εισπράττουν.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά έναν άστεγο που εισέπραξε το σχόλιο «Δεν θα δώσω χρήματα σε εσένα, γιατί μου φαίνεσαι μια χαρά, μπορείς να δουλέψεις, να πας να βρεις καμιά δουλειά». Το γεγονός ότι προσπαθεί, αλλά δεν βρίσκει δουλειά, δε φαίνεται να το έχουν εμπεδώσει ακόμη! Παρότι, διανοητικά γνωρίζουμε ότι  η πραγματική ανεργία είναι πάνω από 30% (τα επίσημα στατιστικά του 22% δεν υπολογίζουν του ελεύθερους επαγγελματίες που δεν έχουν πια πελατεία), παρότι διανοητικά γνωρίζουμε ότι η αιτία είναι η ίδια η κρίση, εξακολουθούμε να ενοχοποιούμε τους εξαιρετικά ευάλωτους, άνεργους και άστεγους. Μας είναι ίσως πιο εύκολο να φταίνε εκείνοι από ότι να φταίει ένα σύστημα το οποίο φοβόμαστε να αλλάξουμε.

Στην Ελλάδα έχουν λειτουργήσει δύο δικλείδες ασφαλείας, σε σχέση με την έλλειψη στέγης: τα μεγάλα ποσοστά ιδιοκατοίκησης και η συμπαγής ελληνική οικογένεια. Αν δεν υπήρχαν αυτά τα δύο, το ένα τρίτο της Ελλάδας σήμερα μπορεί και να κοιμόταν στο δρόμο. Όταν  όμως λείπουν αυτά τα δύο, για όσους  άτυχους δεν είχαν την πολυτέλεια του δικού τους σπιτιού και ταυτόχρονα έχουν διαρραγεί οι σχέσεις με την οικογένεια, το βήμα για να βρεθούν στο δρόμο σήμερα, θέλει μόνο ένα τσακ για να γίνει, είναι πάρα πολύ εύκολο. Δεν υπάρχει καμιά άλλη δικλείδα ασφαλείας (κράτος, πρόνοια κλπ.). Δεν είναι οι άνθρωποι επαγγελματίες επαίτες. Πολλοί είναι καλλιεργημένοι, μορφωμένοι, ευγενικοί, άνθρωποι όπως εσείς κι εγώ. Δεν δικαιούμαστε να τους κατακρίνουμε. Θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα μας.

Μάλιστα, οι περισσότεροι από αυτούς είναι πολύ ντροπαλοί στο να ζητήσουν βοήθεια. Πολλοί έχουν συγγενείς και φίλους, οι οποίοι είτε τους εγκατέλειψαν όταν έμαθαν για την κατάστασή τους (είπαμε, φοβόμαστε μη κολλήσουμε φτώχεια!), είτε οι ίδιοι είναι πολύ περήφανοι να ζητιανέψουν από το σόι, το οποίο θα τους κατακρίνει και θα τους  χλευάσει, μέχρι (και αν) τους δώσει κάποια βοήθεια. Υπάρχουν άστεγοι αλλοδαποί που τους λείπουν μόνο τα 80 ή 100Ευρώ για να βγάλουν το εισιτήριο και να φύγουν, αλλά δεν θέλουν να επιβαρύνουν τους δικούς τους ή να γνωρίζουν εκείνοι σε ποια κατάσταση βρίσκονται.  Προτιμούν στην κυριολεξία να κοιμούνται στο δρόμο, παρά να ρίξουν την αξιοπρέπειά τους και να ζητιανέψουν ελεημοσύνη από τους άλλους. Αναρωτιέμαι αν οι πολιτικοί μας, οι οποίοι ευθύνονται τα μέγιστα για την σημερινή κατάσταση,  είχαν κάποια μαθήματα αξιοπρέπειας και περηφάνιας να διδαχτούν από τους άστεγους…

Αυτό που τους πονάει πολύ είναι η έλλειψη ανθρωπιάς, η προκατάλειψη, η περιθωριοποίηση, η άσχημη συμπεριφορά από εμάς τους υπολοίπους, που έχουμε την ψευδαίσθηση της ανωτερότητας, επειδή το σύστημα δεν μας έχει πετάξει έξω ακόμη.  Μου ανέφερε ένας άστεγος πώς στην απελπισία του, έριξε τον εγωισμό του και πήγε έξω από μια εκκλησία με ανακοίνωση: όχι ‘δώστε μου λεφτά’ ή ‘πεινάω’, αλλά ‘παρακαλώ, βρείτε μου μια δουλειά’!  Ήλπιζε ότι οι άνθρωποι της εκκλησίας θα ήταν κάπως πιο ευαισθητοποιημένοι, πονόψυχοι κι ίσως είχαν κάπου να τον συστήσουν. Μου είπε ότι το ‘ποίμνιο’ τον αντιμετώπισε με πολύ άσχημο τρόπο. Είναι αυτός ο αληθινός Χριστιανισμός στην πράξη;

Έχουμε μάθει ότι είμαστε καλοί άνθρωποι αν δίνουμε μερικά ψιλά ελεημοσύνης σε κείνους που βλέπουμε ως κατώτερους από εμάς, μπας και κερδίσουμε bonus στην άλλη ζωή. Αυτό δίδαξε ο Χριστός; Η ανθρωπιά πού είναι; Η ισότητα πού είναι; Οι άστεγοι αυτό που έχουν πρωτίστως ανάγκη είναι να τους δούμε ανθρώπινα! Να τους δούμε ως ίσα ανθρώπινα πλάσματα. Να τους μιλήσουμε! Δεν θα μας φάνε! Ας τους πιάσουμε ευγενικά την κουβέντα, έστω και για το μετεωρολογικό δελτίο! Και μόνο η διάθεσή μας, η προσέγγισή μας, το ότι δεν τους αποφεύγουμε λες κι έχουν μίασμα, είναι πολύ σημαντικά. Μια ευγενική κουβέντα «γεια σου, τι γίνεσαι, πώς τα πας με το κρύο (ή τη ζέστη)», οτιδήποτε, διακριτικά, μια ευγενική φιλική κουβέντα… Ας τους ρωτήσουμε τι χρειάζονται σε είδος. Κάποιοι χρειάζονται φάρμακα. Αλήθεια, έχουμε σκεφτεί πώς θα ήταν τις ημέρες του κρύου χειμώνα, να έχεις κρυολόγημα και να κοιμάσαι έξω; Πού χαρτομάντηλα; Πού παυσίπονα και θερμόμετρο; Πού ένα ζεστό τσάι για τον λαιμό που πονάει; Πού να πλύνεις τα χέρια;  Όπως μου έλεγε ένας άλλος άστεγος: «πολύ απλά, δεν μπορείς να το φανταστείς…»

Το άλλο που επίσης που χρειάζονται είναι ποιοτική τροφή. Μου εκφράζουν παράπονα ότι όλα σχεδόν τα καθημερινά συσσίτια στην Αθήνα, δίνουν περίπου τα ίδια πράγματα: ζυμαρικά και όσπρια. Είναι ευγνώμονες για αυτό, όταν όμως αυτή η διατροφή συνεχίζεται για πολλούς μήνες και χρόνια, οι ελλείψεις σε άλλα στοιχεία αρχίζουν και γίνονται ορατές και ο οργανισμός τους εξαντλείται. Έχουν μεγάλη ανάγκη από φρούτα και λαχανικά (η βιταμίνη C ούτως ή άλλως δεν διατηρείται στον οργανισμό), όπως επίσης και κρέας. Αν θέλουμε λοιπόν να βοηθήσουμε έναν άστεγο, μπορούμε, αντί για το ένα ευρώ,  να του φέρουμε μερικά πορτοκάλια, ή ένα σουβλάκι καλαμάκι και επί τη ευκαιρία να του πιάσουμε την κουβέντα. Όταν ο άνθρωπος μένει για μήνες χωρίς την κατάλληλη τροφή, χωρίς επαρκή ύπνο, στο κρύο και σε ψυχολογική καταρράκωση, δεν μπορεί να παραμείνει και η σωματική του υγεία αλώβητη. Ακόμη κι αν ήταν καθόλα ικανοί όταν πρωτοβρέθηκαν στο δρόμο, η εμπειρία είναι τόσο σοκαριστική σε όλα τα επίπεδα, που είναι θαύμα που πολλοί από αυτούς συνεχίζουν να μπορούν να σκέφτονται καθαρά.  Μετά από μήνες στο δρόμο, ακόμη κι αν θέλουν να δουλέψουν, χρειάζονται στήριξη, ψυχολογική και πρακτική, για να οργανωθούν αρκετά, ώστε να ανταπεξέλθουν. Αν μη τι άλλο, είναι χρονίως άυπνοι! Δεν μπορούν να κοιμηθούν καλά στο δρόμο, όσες κουβέρτες κι αν έχουν, καθώς υπάρχει και το θέμα της ασφάλειας. Πολλοί έχουν πέσει θύματα κλοπής. Όπως μου έλεγε ένας τρίτος άστεγος : «Νιώθω σαν να έχω πέσει σε ένα πηγάδι χωρίς πάτο και να πέφτω, πέφτω,  πέφτω, πότε θα σταματήσει;”  Ένας τέταρτος μου ανέφερε πώς για μέρες δεν ήθελε να βγει από την χαρτόκουτά του κι έκλαιγε, γιατί δεν άντεχε πια να αντιμετωπίσει τη σκληρότητα, το χλευασμό και την αδιαφορία των βλεμμάτων των υπολοίπων ημών… Αυτό το βλέμμα που τους προσπερνά, λες και δεν υπάρχουν, λες και δεν είναι ένας άνθρωπος εκεί στη γωνία, τον οποίο μπορείς τουλάχιστον να κοιτάξεις στα μάτια, αλλά τον προσπερνάς, λες και είναι ένα με τον τοίχο, ένα αντικείμενο, ένα σκουπίδι… Εξάλλου το ίδιο το κράτος μας προπαγάνδιζε πρόσφατα τις ‘επιχειρήσεις-σκούπα’, σκούπα ανθρώπων… Και μόνο οι λέξεις που χρησιμοποιούν, τα λένε όλα…

Ταυτόχρονα, υπάρχουν δεκάδες άδεια ξενοδοχεία στην Αθήνα, που θα μπορούσαν με μικρό κόστος να μετατραπούν σε ξενώνες. Ταυτόχρονα, μόλις πληρώθηκαν από το ελληνικό κράτος 430εκατομμύρια ευρώ σε ομόλογο και λιμνάζουν στην Ελβετία δισεκατομμύρια πλουσίων Ελλήνων. Και ταυτόχρονα, μας ήρθε τις προάλλες μια νεαρή γυναίκα με τον άντρα της, οι οποίοι μένουν και οι δύο στο δρόμο. Η λεπτομέρεια είναι ότι η γυναίκα είναι έγκυος. Μου είπε ότι ρώτησε για ξενώνες, αλλά της είπαν ότι «δεν υπάρχει τίποτα». Αν άκουγα από τρίτους  ότι σήμερα, γυναίκα έγκυος μένει στους  δρόμους της Αθήνας, ειλικρινά δεν θα το πίστευα. Τώρα που με βρήκε η ίδια, το πιστεύω. Αυτό. Ταυτόχρονα με όλα τα άλλα.

Βικτωρία Πρεκατέ, 23/5/2012, www.brightplanet.blogspot.com

Αναρτήσεις 2013
Η μιντιακή επίθεση στην αθωότητα
Η δύναμη της θετικής σκέψης και η δύναμη του θετικού λόγου
Σκέψεις σχετικά με τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό
Κίνητρα μαθητών για μάθηση και δημιουργικότητα(2)
Κακοποίηση ζώων από παιδιά: αγνωστη,διαδεδομένη συνήθεια
Διαθεματικό μάθημα στην πολική αρκούδα
Σιωπηρή εκπαίδευση των παιδιών στη βία: μια βραδυφλεγής βόμβα;
Η επιλογή της ομορφιάς ή της ασχήμιας στην καθημερινή ζωή
Το σχολείο ως καταφύγιο: Ο ρόλος του σχολείου στην προάσπιση της ψυχικής υγείας των παιδιών
Παρεξηγημένη (κι επικίνδυνη) μεταφυσική

Κακοποίηση μαθητών από εκπαιδευτικούς
Συναισθηματική
υπερφαγία: Όταν το ψυγείο από ‘φίλος’, γίνεται ‘εχθρός’

Αγωγή διαφυλικών σχέσεων στους εφήβους
Παρεξηγημένη υπερηφάνεια και υπεροψία
Οι τρεις μηχανισμοί επιβίωσης και το διαλυτικό του φόβου
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Β'
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Α'
Συνεξάρτηση
Η Οιδιπόδεια πληγή
Το ανθρώπινο δικαίωμα του παιδιού να μεγαλώσει χωρίς να μισεί
Το δίλημμα της μετανάστευσης
Καλή χρονιά με χαρά, ζωή και επίγνωση

Οκτώβρης 2012,Εκπαίδευση Ειρήνης-Δάσκαλοι Χωρίς Σύνορα,Απελευθέρωση από το καλούπι, Σεπτέμβριος 2012,Γαύδος, αρκούδες και Σομαλία, Αγχώδης διαταραχή και κρίσεις πανικού,Μιντιακή αισθητική και απλότητα, Αύγουστος 2012,Ζηλοφθονία:Εθνικό πάθος;,Ελευθερία επιλογής,Προβολή κι ενοχή(Η βροχή της λύπης),Ψυχολογική στάση απέναντι στην ηγεσία,Η μιντιακή τρομολαγνεία και πώς να προστατευτούμε , Ιούνιος 2012,Η αποξένωση στην ελληνική οικογένεια εν μέσω κρίσης, Μάιος 2012,Εθισμός στο χρήμα,Πώς να βοηθήσουμε τους άστεγους,Η βροχή του φόβου,Υστερόγραφο στην αναλογία της κακοποιημένης γυναίκας,Εθνική εξάρτηση,Ποινικοποίηση της φτώχειας, ποινικοποίηση της ασθένειας Απρίλιος 2012,Η μικροβιοφοβία ως παράγοντας διακρίσεων, Ένα συγκινητικό συμβάν και ο ρατσισμός, Ο πολύ ύπουλος ρατσισμός Νο 2, Μετανάστες και ο πολύ ύπουλος ρατσισμός, Αναβλητικότητα:Τι είναι;Πώς αντιμετωπίζεται;, Μάρτιος 2012
Το μήνυμα της 25ης Μαρτίου 2012, Χρήση των λέξεων σε δύσκολους καιρούς,,Φεβρουάριος 2012,Να θυμηθούμε..., Απεξάρτηση από τον υλισμό, Δουλοπρέπεια και αξιοπρέπεια, Η αυτοεκτίμηση σε σχέσεις που πληγώνουν, Ιανουάριος 2012
Ζητιανιά, ελεημοσύνη κι υπευθυνότητα..., Η παραμέληση του εαυτού στους ενήλικες: Αίτια, μορ..., Αλήθεια νοσταλγούμε το παρελθόν; , 2012: Ελπίδα,αντί για παραίτηση

2011
(Δεκέμβριος 2011): Χριστούγεννα και αντίσταση στην αλλαγή, Κρίση (Μέρος 13ο):Πίστη (και αφθονία) ή τσιγκουνιά (και φτώχεια);, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 12ο): Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα παιδιά Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα πα..., ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ:H ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΩΖΕΙ!!, Πίστη, φόβος και δοτικότητα, Η ορειβασία και οι άστεγοι (Νοέμβριος 2011): Οκτάποδο (Χταπόδι): Το πιο ευφυές ασπόνδυλο, Διαμαρτυρία για τα άθλια θεάματα της τηλεόρασης, Ασκήσεις ενίσχυσης αυτο-εκτίμησης, Κρίση (Mέρος 11ο):Αυτο-εκτίμηση ως έθνος (B'), Φυλλάδιο: Ψυχολογική αντιμεπτώπιση της ανεργίας, Κρίση (Μέρος 10ο): Συμμετοχική δημοκρατία, αυτοεκτ... (Οκτώβριος 2011): Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας Μέρος 2ο, Κρίση (Μέρος 9ο): ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΩΣ ΕΘΝΟΣ Α , Τι έχουμε κάνει στη γη;, Κρίση (μέρος 8ο): ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Προετοιμασία του παιδιού για την επαγγελματική ζωή...(Σεπτέμβριος 2011): Κρίση (Μέρος 7ο): Δεν μας αξίζει αυτό, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 6ο): Γαλήνη ή πανικός, Τι μας ενώνει (Αύγουστος 2011): Κρίση (Μέρος 5ο): Αφθονία ή φόβος της έλλειψης, Ταραχές νέων και παραμέληση (Ιούλιος 2011): Κρίση (Μέρος 4ο):Κοινωνική συνείδηση ή Διαφθορά , Κρίση (Μέρος 3ο) Ηγεσία: Λειτούργημα ή Εξουσία , Κρίση (Μέρος 2ο): Ψυχραιμία ή μίσος (Ιούνιος 2011): Διάκριση στην επιλογή θεραπευτή (Απρίλιος 2011): ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΞΙΩΝ, Τα διδάγματα της Φουκουσίμα (Μάρτιος 2011): Προσκόληση στα βρέφη κι αίσθηση του εαυτού, Παιδόφιλοι και θεραπεία

(Φεβρουάριος 2011): Η έξοδος από την κακοποιητική συντροφική σχέση, (Ιανουάριος 2011): Σεβασμός στα ζώα

2010 (16)

(Νοέμβριος 2010) Αυτοδιαχείριση και κρίση: πόσο προετοιμασμένοι είμ..., Πνευματική διάσταση της μετανάστευσης, The Earth is our home, Η Γη είναι το σπίτι μας (Αύγουστος 2010) Ανθρώπινες σχέσεις ή δημόσιες σχέσεις?, Το απαράδεκτο "τραγούδι" της "μπεμπε-λιλή" Ιούλιος, Διακοπές κι αποστεωμένα ζώα, Κοινωνικός ρόλος των σούπερ-μάρκετ; (Ιούνιος 2010) Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας, Όταν κατακρίνουμε και δαχτυλοδείχνουμε…, Κακοποίηση παιδιών σε ιδρύματα φιλοξενίας, Ένα πρόβλημα με τις Πανελλήνιες (Απρίλιος 2010) Οικονομική κρίση στην Ελλάδα, Η κατανάλωση κρεάτος στον πλανήτη των 7δις (Ιανουάριος 2010) Τα μαθήματα της ντουλάπας, Καλή χρονιά με εθελοντισμό

2009 (16)

(Δεκέμβριος 2009) H Πολική αρκούδα: ένα αξιοθαύμαστο ζώο, Σύγχρονος ελληνικός σεξισμός και νέα κορίτσια, BURN OUT: Πώς να αποφύγετε την επαγγελματική εξουθ..., Θάνατος για χόμπι (Νοέμβριος 2009) Η φροντίδα μικρών παιδιών με ειδικές ανάγκες, Έφηβοι σε συμμορίες (Αύγουστος 2009) Οι φύλακες των φαναριών, Δυσθυμία-η «καθημερινή» κατάθλιψη, Πένθος: Η ψευδαίσθηση του χρόνου (Ιούνιος 2009) Τηλεοπτική εξαθλίωση, Οικονομική κρίση, Πρωινή προσευχή, Κακοποίηση παιδιών με ειδικές ανάγκες, Σεξουαλικός Εθισμός


Προτεινόμενες οργανώσεις

http://www.heartsandhandsforafrica.com/ (Children in need in Zambia and S.Africa)



http://www.who-will.org/ (Children in need in Cambodia)



http://www.steppingstonesnigeria.org/ (Βοηθά παιδιά στη Νιγηρία που έχουν κακοποιηθεί)



http://www.diakonia.gr/ Εξαιρετική οργάνωση εθελοντικής παροχής βοήθειας προς παιδιά σε νοσοκομεία και άλλους ευάλωτους πληθυσμούς (Αθήνα).



http://www.redcross.gr/ Εκπαιδεύει και τοποθετεί εθελοντές σε πολλούς φορείς ανά την Ελλάδα για την αρωγή ατόμων που έχουν ανάγκη. Τομέας Νοσηλευτικής και Τομέας Κοινωνικής Πρόνοιας



Αν
θέλετε να βοηθήσετε τους άστεγους και άπορους, δείτε τις ακόλουθες πηγές:


Οδηγός επιβίωσης αστέγων της «Κλίμακας»
http://www.klimaka.org.gr/newsite/downloads/astegoi_odigos_epiviosis.pdf


Συσίτα της Εκκλησίας της Ελλάδος
http://www.ecclesia.gr/greek/koinonia/fagito.html





Στα πλαίσια δραστηριότητας του ενεργού πολίτη, ενός πολίτη που ενδιαφέρονται γαι το περιβάλλον και τους συνανθρώπους, προτείνουμε τον ακόλουθο ιστότοπο για ενυπόγραφες διαμαρτυρίες, για διάφορους καλοπροαίρετους σκοπούς:

www.thepetitionsite.com

www.savejapandolphins.org