Βιβλία της Πρεκατέ Βικτωρίας

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΕΚΑΤΕ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ

1)"Η κακοποίηση του παιδιού στο σχολείο και στην οικογένεια", Ιατρικές εκδόσεις ΒΗΤΑ,2008, τηλ.για παραγγελίες αντικαταβολή 210-6714371, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607


2)"Γυναικεία ευτυχία:Πώς να ελευθερωθείτε από μια σχέση που σας πληγώνει και να ανακτήσετε την προσωπική σας δύναμη: Οδηγός αυτοβοήθειας για γυναίκες", ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΗΤΑ, 2011, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=1076


3)"Πρόγραμμα αυτο-εκτίμησης για παιδιά .Ενίσχυση αυτοπεποίθησης, Εκπαίδευση αξιών και Προετοιμασία για την επαγγελματική ζωή". Β' ΕΚΔΟΣΗ

Εγχειρίδιο με βιωματικές ασκήσεις για γονείς κι εκπαιδευτικούς. Από τις Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ, παραγγελία με αντικαταβολή στο 210-6714371. http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607. Δελτίο τύπου για το βιβλίο εδώ


4)"Συζητώντας με την εσωτερική μητέρα". Θεραπευτικός οδηγός για να ξαναβρούμε την ιδανική μητρική αγάπη μέσα μας.

Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ τηλ. 2016714371. Δελτίο τύπου εδώ

Πληροφορίες και περιεχόμενα http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3791


5)Μετάφραση/Επιμέλεια του 'Οδηγού Θεραπείας για τον Βιασμό' της Aphrodite Matsakis. Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007)


6)'Οδηγός εκπαιδευτικών και γονέων για την ανίχνευση της παιδικής κακοποίησης' (A' συγγραφέας) Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007, Β έκδοση 2019)

Η εκπαιδευτικός και ψυχολόγος Πρεκατέ Βικτωρία έχει εκπαιδευτεί στην Αγγλία και ασχοληθεί με θέματα κακοποίησης παιδιών και γυναικών, σεμινάρια αυτοεκτίμησης, θεραπείας τραύματος, κατάθλιψης, αποχωρισμού-απώλειας, καθώς και θέματα ψυχοπαιδαγωγικής στήριξης για μαθητές με δυσκολίες.



Σύντομα άρθρα στο facebook.com/victoria.prekate.9


---------------------------------------------------------

Η εκπαίδευση στην πνευματική ζωή ως ανάγκη του παιδιού και ανθρώπινο δικαίωμά του.

Στην Ελλάδα της συναισθηματικής αγριότητας, της διάβρωση της συμπόνιας, της αλλοτρίωση κάθε έννοιας ανθρωπιάς, της μετάλλαξης του ‘ενδιαφέροντος για τον άλλον’ σε κακεντρεχές κουτσομπολιό, της αντικατάστασης των αξιών από το lifetsyle, της υιοθέτησης αυτόματων αντανακλαστικών χλευασμού και υποτίμησης οποιασδήποτε μορφής ανθρώπινης αδυναμίας, έχουμε πολλά να ωφεληθούμε από την εκπαίδευση στην πνευματική ζωή της θρησκευτικής παράδοσης του τόπου μας. Περισσότερα εδώ https://brightplanet.blogspot.com/2020/01/blog-post_25.html


YOUTUBE κανάλι Victoria Prekate

Εκπαιδευτικά βίντεο, ομιλίες, συνεντεύξεις κλπ https://www.youtube.com/channel/UCPQUL5W0B32LIG15tfTS5BA Στο ιστολόγιο αυτό αναρτώνται άρθρα ψυχολογίας και προσωπικές απόψεις. Τα θέματα που με ενδιαφέρουν είναι η προστασία του παιδιού, η πρόληψη και θεραπεία της ενδο-οικογενειακής βίας, οι εφαρμογές της ψυχολογίας στην βελτίωση της καθημερινής ζωής και η σχέση ψυχολογίας και πνευματικής ζωής μέσα από την Ορθοδοξία.
myows online copyright protection

Αυτοκτονίες λόγω χρεών


Σύμφωνα με  πρόσφατη ανακοίνωση  οι αυτοκτονίες στην Ελλάδα από την αρχή της οικονομικής κρίσης μέχρι τον Αύγουστο του 2012, έχουν ανέλθει σε 3.124, βάζοντας τη χώρα μας στην πρώτη θέση ποσοστού αύξησης των αυτοκτονιών στην Ευρώπη. Η αυτοχειρία παραμένει ένα πολύ αποσιωπημένο και ταμπού θέμα στην ελληνική κοινωνία, όπου η συσκότιση, η έλλειψη αντικειμενικής πληροφόρησης και η προκατάληψη σχετικά με την αιτιολογία του, το καθιστούν ευάλωτο σε κάθε είδους βολική χειραγώγηση (όπως επίσημες γενικόλογες ανακοινώσεις ότι η αιτιολογία της αυτοκτονίας είναι πολύ-παραγοντική και διάχυτη, υπονοώντας ότι η σύμπτωση της αύξησης αυτοκτονιών τα τελευταία τρία χρόνια και της δραματικής πτώσης όλων των δεικτών βιοτικού επιπέδου είναι απλώς τυχαία!). Σχετικά με την ορθή, αντικειμενική και δίκαιη απόδοση αιτιών και ευθυνών στην περίπτωση της αυτοκτονίας, ιδιαίτερα όταν εμπλέκονται έντονα οικονομικά προβλήματα –και ειδικά ΧΡΕΗ-, αρνητικά συμβάλλουν άλλοι δύο παράγοντες: 1)η κατακριτική προκατάληψη, που υποσυνείδητα εντρυφούν πολλοί από εμάς, ότι «το άτομο φταίει, θα έπρεπε να είναι πιο δυνατός, η αυτοκτονία είναι αδυναμία», 2) η μονοδιάστατη ατομικιστική προσέγγιση των επιστημών ψυχικής υγείας στο δυτικό κόσμο, όπου η υπερβολική ψυχιατρικοποίηση και ψυχολογικοποίηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς, τείνει να ανάγει την αυτοκτονική συμπεριφορά σε «εσωτερικό πρόβλημα», «τραύματα της παιδικής ηλικίας» ή, μετά θάνατον, να κολλήσει το ταμπελάκι της «ψυχοπαθολογίας» στον αυτόχειρα, χωρίς καν να τον έχει εξετάσει.

Κι αν δεν είναι έτσι;

Κι αν βρεθεί ότι ένα ποσοστό από τα άτομα αυτά ήταν καθ’ όλα δραστήρια, υπεύθυνα, δημιουργικά; Κι αν βρεθεί ότι ένα ποσοστό από αυτά τα άτομα δεν είχαν καμία κατάθλιψη ή άλλη ψυχοπαθολογία; Κι αν βρεθεί ότι ένα ποσοστό από αυτούς ΔΕΝ ήθελαν να πεθάνουν, ότι ήθελαν να ζήσουν, όπως όλοι μας, αλλά η αυτοκτονία ήταν η μόνη πιθανή πρακτική λύση, που μπόρεσαν στην απελπισία τους να σκεφτούν, (έστω και αν ήταν λανθασμένη), ώστε να ξεφύγουν από τα χρέη, ή ώστε να μην κληροδοτήσουν χρέη στα παιδιά τους; Κι αν βρεθεί ότι το ποσοστό αυτό είναι σημαντικό; Μπορούμε τότε να φανταστούμε την αδικία που διαπράττουμε στην μνήμη των νεκρών-θυμάτων της κρίσης, χαρακτηρίζοντάς τους «διαταραγμένους» ή «αδύναμους»;

Δεν ξέρω ποια στιγμή θα είναι η ελληνική κοινωνία έτοιμη να ανοίξει, να ερευνήσει και να ρίξει φως σε αυτόν τον φάκελο που ονομάζεται «αυτοκτονίες της κρίσης», αλλά θα είναι σημαντικό να γίνει, αν μη τι άλλο, για την απόδοση δικαιοσύνης και τιμής στη μνήμη των νεκρών, όσο κι αν διαφωνούμε με την πράξη τους. Κάποια στιγμή, η κρίση θα περάσει. Θα έχουμε μάθει τα μαθήματά μας ο καθένας, θα έχουν αλλάξει οι ζωές μας, θα έχουμε υποστεί απώλειες, όμως θα συνεχίσουμε. Εκείνοι που θα δεν μπορούν να συνεχίσουν είναι οι νεκροί της κρίσης. Δεν υπάρχει τρόπος να τους επαναφέρουμε.

Αν κάποια στιγμή, οι οικογένειες των θυμάτων μπορέσουν να ξεπεράσουν το τραύμα και το ταμπού γύρω από την αυτοκτονία («στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί»), και να μιλήσουν με στοιχεία, θα μπορούσαν να στοιχειοθετηθούν αρκετές  περιπτώσεις χρεών. Αν μπορούσε να ερευνηθεί σε λεπτομέρεια: Τι ακριβώς συνέβη το διάστημα πριν την αυτοκτονία; Ποιες ήταν οι συνθήκες ζωής του αυτόχειρα; Ποιες ήταν οι επικοινωνίες του αυτόχειρα με τους δανειοδότες; Πόσες κλήσεις έγιναν; Ποια ώρα; Ποιο ήταν το ακριβές περιεχόμενο αυτών των συνομιλιών; Τι ειπώθηκε; Αν μπορούσε να βγει όλο το περιεχόμενο αυτών των συνομιλιών στο φως της δικαιοσύνης (όπου, ακόμη και αν υπάρχουν, θα χρειαστεί τεράστιο ψυχικό σθένος από τους συγγενείς για τέτοια δημοσίευση), όμως  η εικόνα που θα διαμορφωθεί μπορεί να είναι πολύ διαφορετική… «Χρωστάτε λεφτά και προσέξτε, γιατί ξέρουμε πού μένετε», αυτές οι κλήσεις αλήθεια καταγράφονται πουθενά;
Εισπρακτικές εταιρείες έχουν καταδικαστεί στο παρελθόν για αθέμιτες και αντιδεοντολογικές πρακτικές και, ενώ πολλοί από εμάς, ως πιο συνειδητοποιημένοι, θα αντιδρούσαμε με θυμό, θα πηγαίναμε στην αστυνομία κλπ., μην ξεχνούμε ότι πολύς κόσμος είναι απομονωμένος, χωρίς μόρφωση, χωρίς γνώση, αποδυναμωμένος, δεν έχει τα χρήματα ούτε για δικηγόρο, νιώθει ντροπή που δεν μπορεί να συντηρήσει την οικογένειά του και τα χρέη του (άσχετα αν έμεινε ξαφνικά άνεργος ή του έκοψαν το μισθό στα μισά) και μεγάλοι οργανισμοί με εξουσία, όπως τράπεζες, εφορίες, κρατικοί οργανισμοί του προκαλούν φόβο και δέος, δεν ξέρει πώς να τους αντιμετωπίσει. Ο απλός, ανυπεράσπιστος άνθρωπος που δεν έχει πού να στραφεί, τρομάζει και νιώθει ταπεινωμένος με τις απειλές για δικαστήρια και κατασχέσεις. Δεν γνωρίζει ότι μπορεί να αντεπιτεθεί και το χρέος του να διαγραφεί. Νιώθει περικυκλωμένος και αβοήθητος. Πολύ πιο μόνος από τον χωρικό της εποχής των τανκς, καθώς η σημερινή πλύση εγκεφάλου των οικονομιών του δυτικού κόσμου, τον έχει ενοχοποιήσει ότι «εσύ φταις που χρωστάς», «ό,τι κι αν σου κάνω τώρα ως τιμωρία, σου αξίζει, γιατί χρωστάς!» (ακριβώς όπως, σε συλλογικό επίπεδο, γίνεται και στη χώρα μας). Η μόνη διέξοδος που μπορεί να σκεφτεί στον μοναχικό πανικό του, είναι να εξαφανιστεί από προσώπου γης. Πώς θα εξαφανιστεί;…. Και τι θα πούμε μετά; Ότι αυτοκτόνησε; Ή ότι τον αυτοκτόνησαν;

Πώς μπορεί λοιπόν να προστατευθεί ψυχικά ο απλός άνθρωπος από τη θηλιά των χρεών;

Αν είστε ανάμεσα σε αυτούς, πρώτα από όλα είναι πολύ σημαντικό να πάρετε την πρωτοβουλία να μιλήσετε και να ζητήσετε βοήθεια. Μπορεί να ακούγεται αυτονόητο, όμως πολλοί άνθρωποι δεν αποτολμούν να ζητήσουν βοήθεια και η αποσιώπηση- απομόνωση γίνεται συχνά πιο καταστροφική από το ίδιο το πρόβλημα. Να συνεχίσετε να ζητάτε βοήθεια, οπότε και εφόσον τη χρειαστείτε. Να μιλήσετε σε κάποιον. Δεν είστε μόνος σε αυτό το πρόβλημα, ούτε ο μόνος στον οποίο συμβαίνει. Χιλιάδες άλλοι αντιμετωπίζουν ή έχουν αντιμετωπίσει αντίστοιχα προβλήματα στο παρελθόν και μην ξεχνούμε ότι αρκετοί δικαιώθηκαν από τα δικαστήρια.

Πολλοί συμπολίτες βρίσκονται σε  πίεση από τους εκβιασμούς των τραπεζών και τη βάναυση μεταχείριση του πολίτη από εκείνους που τον εξουσιάζουν. Άνθρωποι με όλα τα προσόντα, νοικοκυραίοι, που είχαν κάνει τον προγραμματισμό τους με σύνεση, που δούλεψαν μια ζωή τίμια, βρίσκονται ξαφνικά ξεκρέμαστοι, να εκβιάζονται και να απειλούνται από κάποιους, που δεν υπήρξαν ποτέ, ούτε συνετοί, ούτε τίμιοι. Μην πληγώσετε τον εαυτό σας ούτε ψυχικά, ούτε σωματικά για χάρη τους. Δεν το αξίζουν. Δεν τους χρωστάτε τον εαυτό σας. Μπορεί εκείνοι να διατείνονται ότι τους χρωστάτε χρήματα (αν και αυτό συζητείται, κατά πόσον ισχύει πραγματικά, μετά τις κακομεταχειρίσεις που έχουν κάνει οι τράπεζες) , όμως δεν τους χρωστάτε ούτε τη ζωή σας, ούτε τη ψυχική σας γαλήνη. Δεν φταίτε εσείς που ήρθαν τα πράγματα έτσι. Κάνατε το καλύτερο που μπορούσατε. Οι δικοί τους χειρισμοί έφτασαν χιλιάδες ανθρώπους στο σημείο των μη διαχειρίσιμων χρεών.

Η πρώτιστη ευθύνη είναι να στηρίξετε και να φροντίσετε τον εαυτό σας όσο καλύτερα μπορείτε, ειδικά αυτή τη δύσκολη περίοδο -όχι εκείνους.  Σκεφτείτε τα παιδιά σας και τα εγγόνια, που ίσως έχετε ή ίσως αποκτήσετε: Το καλύτερο δώρο που μπορείτε να τους κάνετε είναι να είστε εσείς καλά. Αξίζει να τους στερήσετε αυτό το δώρο, για χάρη κάποιων που δεν νοιάζονται για τα παιδιά κανενός;

Κάποια στιγμή –πού θα πάει- η κρίση θα τελειώσει. Ίσως το ίδιο ξαφνικά, όπως άρχισε. Τότε πιθανόν, θα κοιτάμε πίσω και θα αναγνωρίσουμε την αδικία και την κακοποίηση που υφιστάμεθα σήμερα. Τότε, που θα είναι πιο εύκολο να διακρίνουμε αυτό που είναι σημαντικό από εκείνο που δεν είναι, τι θα πούμε; «Τι κρίμα που δεν είχα να πληρώσω τις τράπεζες»; ή «Καλά έκανα που δεν τους άφησα να με στεναχωρήσουν»;

Αν μπορεί να βρεθεί κάποιος νομικός σύμβουλος να σας καθοδηγήσει, είναι σημαντικό (υπάρχει και το Ινστιτούτο Καταναλωτών). Αν σας απειλούν ότι θα σας πάνε νομικά, θυμηθείτε ότι ακόμη και σήμερα, εν μέσω κρίσης, αρκετοί συμπολίτες μας έχουν δικαιωθεί από τα δικαστήρια για δάνεια που δεν μπορούσαν να αποπληρώσουν, τα οποία διεγράφησαν.  Δεν φταίτε εσείς για όσα συμβαίνουν, τα δικαστήρια γνωρίζουν για την κακοποίηση που υφίσταται ο Έλληνας πολίτης σε σχέση με τα δάνεια, οπότε μην πιστεύετε απόλυτα τις τρομοκρατικές απειλές τους. Μην ξεχνάτε ότι εκείνοι που παρενοχλούν για την είσπραξη δανείων, ποντάρουν πολύ και στον ψυχολογικό τομέα. Ασκούν ψυχολογική βία, μέχρι εκεί που τους παίρνει. Προσπαθήστε, να έχετε τη λιγότερη δυνατή επικοινωνία μαζί τους και, όσο είναι ανθρωπίνως δυνατόν, να μην το σκέφτεστε! Μην αναλώνεστε ώρες ατελείωτες σε αγχώδεις σκέψεις με σενάρια «και αν αυτό;» «και αν εκείνο;». Προσπαθήστε να σκέφτεστε ή να κάνετε κάτι ευχάριστο, κάτι που σας γεμίζει, κάτι θετικό, που να έχει νόημα για εσάς. Ακόμη και να δεν μπορείτε να αποπληρώσετε τα δάνεια (ποιος μπορεί σήμερα;), την ψυχική σας γαλήνη δεν μπορούν να σας την πάρουν, αν δεν τους αφήσετε. Πάνω από τα νούμερα των δανείων και των τόκων, υπάρχει κάτι που έχει πολύ μεγαλύτερη αξία και αυτό είναι η ανθρώπινη ζωή, η ζωή η δική σας και του καθενός από εμάς. Η αξία αυτή είναι ανεκτίμητη, δεν μετριέται και δεν συγκρίνεται.

Αν χρειαστείτε, οποιαδήποτε στιγμή να μιλήσετε επειγόντως, μιλήστε, μην αποσύρεστε! Υπάρχουν οι τηλεφωνικές γραμμές στήριξης της Κλίμακας για την αποτροπή της αυτοκτονίας, τηλέφωνο 1018 (χωρίς χρέωση, 24 ώρες, 7 μέρες/εβδομάδα και έχουν εμπειρία με στήριξη ατόμων με χρέη) ή του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου για την Ψυχική Υγεία, τηλέφωνο 1034. Μην χάνετε την ελπίδα σας. Κανείς δεν γνωρίζει το μέλλον -τα πάντα μπορεί να συμβούν, ακόμη και καλά πράγματα! Θυμήστε στον εαυτό σας ότι «θα βρεθεί κάποια λύση και για μένα». Προστατέψτε τον εαυτό σας ψυχικά, όσο μπορείτε.
Πρεκατέ Βικτωρία, www.brightplanet.blogspot.gr, 24/11/2012

Αναρτήσεις 2013
Η μιντιακή επίθεση στην αθωότητα
Η δύναμη της θετικής σκέψης και η δύναμη του θετικού λόγου
Σκέψεις σχετικά με τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό
Κίνητρα μαθητών για μάθηση και δημιουργικότητα(2)
Κακοποίηση ζώων από παιδιά: αγνωστη,διαδεδομένη συνήθεια
Διαθεματικό μάθημα στην πολική αρκούδα
Σιωπηρή εκπαίδευση των παιδιών στη βία: μια βραδυφλεγής βόμβα;
Η επιλογή της ομορφιάς ή της ασχήμιας στην καθημερινή ζωή
Το σχολείο ως καταφύγιο: Ο ρόλος του σχολείου στην προάσπιση της ψυχικής υγείας των παιδιών
Παρεξηγημένη (κι επικίνδυνη) μεταφυσική

Κακοποίηση μαθητών από εκπαιδευτικούς
Συναισθηματική
υπερφαγία: Όταν το ψυγείο από ‘φίλος’, γίνεται ‘εχθρός’

Αγωγή διαφυλικών σχέσεων στους εφήβους
Παρεξηγημένη υπερηφάνεια και υπεροψία
Οι τρεις μηχανισμοί επιβίωσης και το διαλυτικό του φόβου
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Β'
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Α'
Συνεξάρτηση
Η Οιδιπόδεια πληγή
Το ανθρώπινο δικαίωμα του παιδιού να μεγαλώσει χωρίς να μισεί
Το δίλημμα της μετανάστευσης
Καλή χρονιά με χαρά, ζωή και επίγνωση

Οκτώβρης 2012,Εκπαίδευση Ειρήνης-Δάσκαλοι Χωρίς Σύνορα,Απελευθέρωση από το καλούπι, Σεπτέμβριος 2012,Γαύδος, αρκούδες και Σομαλία, Αγχώδης διαταραχή και κρίσεις πανικού,Μιντιακή αισθητική και απλότητα, Αύγουστος 2012,Ζηλοφθονία:Εθνικό πάθος;,Ελευθερία επιλογής,Προβολή κι ενοχή(Η βροχή της λύπης),Ψυχολογική στάση απέναντι στην ηγεσία,Η μιντιακή τρομολαγνεία και πώς να προστατευτούμε , Ιούνιος 2012,Η αποξένωση στην ελληνική οικογένεια εν μέσω κρίσης, Μάιος 2012,Εθισμός στο χρήμα,Πώς να βοηθήσουμε τους άστεγους,Η βροχή του φόβου,Υστερόγραφο στην αναλογία της κακοποιημένης γυναίκας,Εθνική εξάρτηση,Ποινικοποίηση της φτώχειας, ποινικοποίηση της ασθένειας Απρίλιος 2012,Η μικροβιοφοβία ως παράγοντας διακρίσεων, Ένα συγκινητικό συμβάν και ο ρατσισμός, Ο πολύ ύπουλος ρατσισμός Νο 2, Μετανάστες και ο πολύ ύπουλος ρατσισμός, Αναβλητικότητα:Τι είναι;Πώς αντιμετωπίζεται;, Μάρτιος 2012
Το μήνυμα της 25ης Μαρτίου 2012, Χρήση των λέξεων σε δύσκολους καιρούς,,Φεβρουάριος 2012,Να θυμηθούμε..., Απεξάρτηση από τον υλισμό, Δουλοπρέπεια και αξιοπρέπεια, Η αυτοεκτίμηση σε σχέσεις που πληγώνουν, Ιανουάριος 2012
Ζητιανιά, ελεημοσύνη κι υπευθυνότητα..., Η παραμέληση του εαυτού στους ενήλικες: Αίτια, μορ..., Αλήθεια νοσταλγούμε το παρελθόν; , 2012: Ελπίδα,αντί για παραίτηση

2011
(Δεκέμβριος 2011): Χριστούγεννα και αντίσταση στην αλλαγή, Κρίση (Μέρος 13ο):Πίστη (και αφθονία) ή τσιγκουνιά (και φτώχεια);, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 12ο): Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα παιδιά Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα πα..., ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ:H ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΩΖΕΙ!!, Πίστη, φόβος και δοτικότητα, Η ορειβασία και οι άστεγοι (Νοέμβριος 2011): Οκτάποδο (Χταπόδι): Το πιο ευφυές ασπόνδυλο, Διαμαρτυρία για τα άθλια θεάματα της τηλεόρασης, Ασκήσεις ενίσχυσης αυτο-εκτίμησης, Κρίση (Mέρος 11ο):Αυτο-εκτίμηση ως έθνος (B'), Φυλλάδιο: Ψυχολογική αντιμεπτώπιση της ανεργίας, Κρίση (Μέρος 10ο): Συμμετοχική δημοκρατία, αυτοεκτ... (Οκτώβριος 2011): Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας Μέρος 2ο, Κρίση (Μέρος 9ο): ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΩΣ ΕΘΝΟΣ Α , Τι έχουμε κάνει στη γη;, Κρίση (μέρος 8ο): ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Προετοιμασία του παιδιού για την επαγγελματική ζωή...(Σεπτέμβριος 2011): Κρίση (Μέρος 7ο): Δεν μας αξίζει αυτό, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 6ο): Γαλήνη ή πανικός, Τι μας ενώνει (Αύγουστος 2011): Κρίση (Μέρος 5ο): Αφθονία ή φόβος της έλλειψης, Ταραχές νέων και παραμέληση (Ιούλιος 2011): Κρίση (Μέρος 4ο):Κοινωνική συνείδηση ή Διαφθορά , Κρίση (Μέρος 3ο) Ηγεσία: Λειτούργημα ή Εξουσία , Κρίση (Μέρος 2ο): Ψυχραιμία ή μίσος (Ιούνιος 2011): Διάκριση στην επιλογή θεραπευτή (Απρίλιος 2011): ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΞΙΩΝ, Τα διδάγματα της Φουκουσίμα (Μάρτιος 2011): Προσκόληση στα βρέφη κι αίσθηση του εαυτού, Παιδόφιλοι και θεραπεία

(Φεβρουάριος 2011): Η έξοδος από την κακοποιητική συντροφική σχέση, (Ιανουάριος 2011): Σεβασμός στα ζώα

2010 (16)

(Νοέμβριος 2010) Αυτοδιαχείριση και κρίση: πόσο προετοιμασμένοι είμ..., Πνευματική διάσταση της μετανάστευσης, The Earth is our home, Η Γη είναι το σπίτι μας (Αύγουστος 2010) Ανθρώπινες σχέσεις ή δημόσιες σχέσεις?, Το απαράδεκτο "τραγούδι" της "μπεμπε-λιλή" Ιούλιος, Διακοπές κι αποστεωμένα ζώα, Κοινωνικός ρόλος των σούπερ-μάρκετ; (Ιούνιος 2010) Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας, Όταν κατακρίνουμε και δαχτυλοδείχνουμε…, Κακοποίηση παιδιών σε ιδρύματα φιλοξενίας, Ένα πρόβλημα με τις Πανελλήνιες (Απρίλιος 2010) Οικονομική κρίση στην Ελλάδα, Η κατανάλωση κρεάτος στον πλανήτη των 7δις (Ιανουάριος 2010) Τα μαθήματα της ντουλάπας, Καλή χρονιά με εθελοντισμό

2009 (16)

(Δεκέμβριος 2009) H Πολική αρκούδα: ένα αξιοθαύμαστο ζώο, Σύγχρονος ελληνικός σεξισμός και νέα κορίτσια, BURN OUT: Πώς να αποφύγετε την επαγγελματική εξουθ..., Θάνατος για χόμπι (Νοέμβριος 2009) Η φροντίδα μικρών παιδιών με ειδικές ανάγκες, Έφηβοι σε συμμορίες (Αύγουστος 2009) Οι φύλακες των φαναριών, Δυσθυμία-η «καθημερινή» κατάθλιψη, Πένθος: Η ψευδαίσθηση του χρόνου (Ιούνιος 2009) Τηλεοπτική εξαθλίωση, Οικονομική κρίση, Πρωινή προσευχή, Κακοποίηση παιδιών με ειδικές ανάγκες, Σεξουαλικός Εθισμός


Προτεινόμενες οργανώσεις

http://www.heartsandhandsforafrica.com/ (Children in need in Zambia and S.Africa)



http://www.who-will.org/ (Children in need in Cambodia)



http://www.steppingstonesnigeria.org/ (Βοηθά παιδιά στη Νιγηρία που έχουν κακοποιηθεί)



http://www.diakonia.gr/ Εξαιρετική οργάνωση εθελοντικής παροχής βοήθειας προς παιδιά σε νοσοκομεία και άλλους ευάλωτους πληθυσμούς (Αθήνα).



http://www.redcross.gr/ Εκπαιδεύει και τοποθετεί εθελοντές σε πολλούς φορείς ανά την Ελλάδα για την αρωγή ατόμων που έχουν ανάγκη. Τομέας Νοσηλευτικής και Τομέας Κοινωνικής Πρόνοιας



Αν
θέλετε να βοηθήσετε τους άστεγους και άπορους, δείτε τις ακόλουθες πηγές:


Οδηγός επιβίωσης αστέγων της «Κλίμακας»
http://www.klimaka.org.gr/newsite/downloads/astegoi_odigos_epiviosis.pdf


Συσίτα της Εκκλησίας της Ελλάδος
http://www.ecclesia.gr/greek/koinonia/fagito.html





Στα πλαίσια δραστηριότητας του ενεργού πολίτη, ενός πολίτη που ενδιαφέρονται γαι το περιβάλλον και τους συνανθρώπους, προτείνουμε τον ακόλουθο ιστότοπο για ενυπόγραφες διαμαρτυρίες, για διάφορους καλοπροαίρετους σκοπούς:

www.thepetitionsite.com

www.savejapandolphins.org