Βιβλία της Πρεκατέ Βικτωρίας

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΕΚΑΤΕ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ

1)"Η κακοποίηση του παιδιού στο σχολείο και στην οικογένεια", Ιατρικές εκδόσεις ΒΗΤΑ,2008, τηλ.για παραγγελίες αντικαταβολή 210-6714371, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607


2)"Γυναικεία ευτυχία:Πώς να ελευθερωθείτε από μια σχέση που σας πληγώνει και να ανακτήσετε την προσωπική σας δύναμη: Οδηγός αυτοβοήθειας για γυναίκες", ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΗΤΑ, 2011, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=1076


3)"Πρόγραμμα αυτο-εκτίμησης για παιδιά .Ενίσχυση αυτοπεποίθησης, Εκπαίδευση αξιών και Προετοιμασία για την επαγγελματική ζωή". Β' ΕΚΔΟΣΗ

Εγχειρίδιο με βιωματικές ασκήσεις για γονείς κι εκπαιδευτικούς. Από τις Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ, παραγγελία με αντικαταβολή στο 210-6714371. http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607. Δελτίο τύπου για το βιβλίο εδώ


4)"Συζητώντας με την εσωτερική μητέρα". Θεραπευτικός οδηγός για να ξαναβρούμε την ιδανική μητρική αγάπη μέσα μας.

Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ τηλ. 2016714371. Δελτίο τύπου εδώ

Πληροφορίες και περιεχόμενα http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3791


5)Μετάφραση/Επιμέλεια του 'Οδηγού Θεραπείας για τον Βιασμό' της Aphrodite Matsakis. Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007)


6)'Οδηγός εκπαιδευτικών και γονέων για την ανίχνευση της παιδικής κακοποίησης' (A' συγγραφέας) Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007, Β έκδοση 2019)

Η εκπαιδευτικός και ψυχολόγος Πρεκατέ Βικτωρία έχει εκπαιδευτεί στην Αγγλία και ασχοληθεί με θέματα κακοποίησης παιδιών και γυναικών, σεμινάρια αυτοεκτίμησης, θεραπείας τραύματος, κατάθλιψης, αποχωρισμού-απώλειας, καθώς και θέματα ψυχοπαιδαγωγικής στήριξης για μαθητές με δυσκολίες.



Σύντομα άρθρα στο facebook.com/victoria.prekate.9


---------------------------------------------------------

Η εκπαίδευση στην πνευματική ζωή ως ανάγκη του παιδιού και ανθρώπινο δικαίωμά του.

Στην Ελλάδα της συναισθηματικής αγριότητας, της διάβρωση της συμπόνιας, της αλλοτρίωση κάθε έννοιας ανθρωπιάς, της μετάλλαξης του ‘ενδιαφέροντος για τον άλλον’ σε κακεντρεχές κουτσομπολιό, της αντικατάστασης των αξιών από το lifetsyle, της υιοθέτησης αυτόματων αντανακλαστικών χλευασμού και υποτίμησης οποιασδήποτε μορφής ανθρώπινης αδυναμίας, έχουμε πολλά να ωφεληθούμε από την εκπαίδευση στην πνευματική ζωή της θρησκευτικής παράδοσης του τόπου μας. Περισσότερα εδώ https://brightplanet.blogspot.com/2020/01/blog-post_25.html


YOUTUBE κανάλι Victoria Prekate

Εκπαιδευτικά βίντεο, ομιλίες, συνεντεύξεις κλπ https://www.youtube.com/channel/UCPQUL5W0B32LIG15tfTS5BA Στο ιστολόγιο αυτό αναρτώνται άρθρα ψυχολογίας και προσωπικές απόψεις. Τα θέματα που με ενδιαφέρουν είναι η προστασία του παιδιού, η πρόληψη και θεραπεία της ενδο-οικογενειακής βίας, οι εφαρμογές της ψυχολογίας στην βελτίωση της καθημερινής ζωής και η σχέση ψυχολογίας και πνευματικής ζωής μέσα από την Ορθοδοξία.
myows online copyright protection

Οι φύλακες των φαναριών

Οι φύλακες των φαναριών

Είναι παντού. Στα φανάρια, στα πεζοδρόμια, στις παραλίες, άλλες φορές περπατώντας χιλιόμετρα με τα μακρομάνικα πουκάμισά τους μέσα στη ζέστη, κουβαλώντας τον πίνακα με τα μικροπράγματα και φορώντας τα πολλά καπέλα στο κεφάλι. Τους βλέπουμε καθημερινά, τους μελαψούς, αδύνατους φύλακες των φαναριών. Άλλοι από εμάς αδιαφορούν, άλλοι θυμώνουν, άλλοι βρίζουν, άλλοι νιώθουν οίκτο και άλλοι αρχίζουν το τελευταίο πολιτικάντικο τροπάρι, ότι τα προβλήματα της Ελλάδας οφείλονται στους ξένους και πώς η Ελλάδα δεν αντέχει άλλο. Συχνά, ενεργοποιούμε εκνευρισμένοι τους υαλοκαθαριστήρες, γιατί δεν θέλουμε τέλος πάντων να μας καθαρίσουν τα τζάμια με το έτσι θέλω και το τελευταίο πράγμα που έχουμε όρεξη πρωί πρωί είναι να χρειαστεί να μιλήσουμε στον μελαψό, απρόσκλητο φύλακα των φαναριών. Σε αυτόν και στη δυστυχία του.

Το πιο πιθανό είναι ότι ούτε κι εκείνος έχει όρεξη πρωί πρωί να πλησιάσει τον κάθε κακοξυπνημένο συμπολίτη μας, ο οποίος σχεδόν πάντα θα τον κοιτάξει απαξιωτικά, κάποιες φορές θα τον βρίσει, ενώ ποτέ δε θα του χαμογελάσει. Ο μελαψός φύλακας θα προτιμούσε κι ο ίδιος να έκανε κάτι άλλο.. Ίσως είχε όνειρα, ταλέντα.. Ίσως, σαν παιδί, να του άρεσε η μουσική ή να σχεδιάζει αυτοκίνητα. Ίσως, αν τον ρώταγες «τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις», να έλεγε με καμάρι «γιατρός για τα ζωάκια!»..Ίσως να έχει υψηλή μαθηματική ευφυία, ίσως περισσότερη από το πετυχημένο στέλεχος με το τζιπ, που τον προσπερνά. Έχει όνειρα και ικανότητες, όπως όλοι μας. Όμως δεν είχε την ευκαιρία. Τα φανάρια είναι το μόνο που μπορεί να κάνει πριν την επαιτεία, για να ζήσει, όσο μπορεί, αξιοπρεπώς. Όταν το σκεφτούμε αυτό, ίσως δώσουμε κάτι, όσο αγουροξυπνημένοι κι αν είμαστε. Αν σκεφτούμε πόσο βαρετό θα πρέπει να είναι να πηγαίνει κανείς από το ένα αμάξι στο άλλο, στο ρυθμό του φαναριού, όλη μέρα, συχνά στα πιο πολυσύχναστα, βρώμικα κι αντιαισθητικά σημεία της πόλης και να σε αποφεύγουν σαν να είσαι χειρότερα κι από ζώο..

Ακούω ομοεθνείς μας να φωνάζουν «να πάνε πίσω στη χώρα τους, η Ελλάδα δεν μπορεί» και ταυτόχρονα οι ίδιοι ομοεθνείς να περηφανεύονται για τον Μέγα Αλέξανδρο που πήγε και μετέδωσε τα ιδανικά του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού στις χώρες αυτές. Όταν όμως βλέπω πώς τους έχουμε στα στρατόπεδα υποδοχής, όπου ελλείψει χώρου, κοιμούνται με βάρδιες, όταν βλέπω καλοθρεμμένο εργοδότη να απευθύνεται στο μελαψό του υπάλληλο κάθε φορά με βρισιά αντί για όνομα, σκέφτομαι ότι τα ιδανικά του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού δεν κατάφεραν να μεταδοθούν σε εμάς τους ίδιους. Δεν είναι ότι δεν έχουμε αρκετά. Ένα χιλιοστό, από όσα σπαταλώνται ή «χάνονται», σε οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία ή δήμο, θα αρκούσε για να φιλοξενηθούν αυτοί οι άνθρωποι αξιοπρεπώς. Δεν είναι ότι δεν έχουμε αρκετά λεφτά, αλλά δεν έχουμε αρκετή ανθρωπιά…

Κάποιοι από τους μελαψούς φύλακες μας διδάσκουν αξιοπρέπεια-αν έχουμε τα μάτια να τη δούμε. Πλένουν και το πίσω τζάμι, ακόμη και αφού έχουν πάρει τα χρήματα. Δεν θα ξεχάσω ένα καλοκαίρι, μεσημέρι, καύσωνας, μέσα στο λιοπύρι, ο μελαψός φύλακας περίμενε τους λιγοστούς εναπομείναντες Αθηναίους οδηγούς να καθαρίσει τζάμια. Όταν απόκαμε, καθόταν λίγο στο πυρωμένο μπετόν. Δεν είχαμε ψιλά, αλλά περνώντας, ο συνοδηγός μου σκέφτηκε να του δώσει μια παγωμένη κόκα κόλα που υπήρχε, για ανακούφιση στην τόση ζέστη. Όταν είδε την προσφορά, είπε ευγενικά «Όχι ευχαριστώ, έχουμε νηστεία, δεν τρώμε και δεν πίνουμε τίποτα μέχρι το βράδι». Δεν θα το ξεχάσω. Ποιος από εμάς, τους μοσχοαναθρεμμένους νεοέλληνες, που καταναλώνει και σπαταλά σαν να μην υπάρχει αύριο, θα είχε την ελάχιστη αυτοπειθαρχία να τηρήσει καθολική νηστεία από φαγητό (δε λέω καν για νερό, ειδικά σε τέτοιες συνθήκες) για μια ολόκληρη μέρα εργασίας? Και η δική μας χριστιανική ορθόδοξη θρησκεία διδάσκει τη νηστεία. Διδάσκει επίσης τη μοιρασιά, διδάσκει την ανθρωπιά, διδάσκει τη συμπόνια… Ίσως θα πρέπει να την ακούσουμε. Και την επόμενη φορά που θα συναντήσουμε το φύλακα των φαναριών, ας δώσουμε τουλάχιστον ένα χαμόγελο, -αν όχι χρήματα-, ας πούμε ένα ευχαριστώ, ένα γεια, ας δώσουμε ένα δείγμα ανθρώπινου σεβασμού, πριν αποχωρήσουμε από το φανάρι και επιστρέψουμε στις σκοτούρες της ιδιωτικής μας παχυλής ευδαιμονίας…

Πρεκατέ Βικτωρία
Αθήνα, Αύγουστος, 2009
www.brightplanet.blogspot.com

Δυσθυμία-η «καθημερινή» κατάθλιψη

Δυσθυμία-η «καθημερινή» κατάθλιψη
Πρεκατέ Βικτωρία
Ψυχολόγος-Συγγραφέας
www.brightplanet.blogspot.com

Δυσθυμία ονομάζεται η σχετικά ήπια μορφής κατάθλιψη, που τις περισσότερες φορές αναγνωρίζουμε στην καθημερινότητά μας, ως ένα συνδυασμό επίμονης μελαγχολίας, «κακοκεφιάς» και έλλειψης ενδιαφέροντος για τη ζωή. Μπορεί να μην περιλαμβάνει τα πιο ανησυχητικά συμπτώματα της βαριάς κατάθλιψης (όπως π.χ. αυτοκτονικότητα), είναι όμως συχνά μία χρόνια επώδυνη κατάσταση, η οποία χρήζει προσοχής.
Τα συμπτώματά της μοιάζουν με της κατάθλιψης, αλλά είναι λιγότερο έντονα. Περιλαμβάνουν ατονία, «βαριεστημάρα», έλλειψη κινήτρων για δραστηριότητες ή ακόμη και καθημερινές δουλειές, απάθεια, ληθαργικότητα, αργές κινήσεις, συνεχή κόπωση χωρίς οργανικά αίτια, δυσκολίες στον ύπνο (αϋπνία, ή υπερβολική ανάγκη για ύπνο), διαταραχές στην όρεξη για τροφή, επιθυμία να μένει το άτομο συνέχεια στο κρεβάτι, σκέψεις αναξιότητας, απόλυτες σκέψεις απαισιοδοξίας, διαστρέβλωση των πληροφοριών από το περιβάλλον, ώστε το άτομο πάντα να μειώνει τον εαυτό του και να βλέπει μόνο τα αρνητικά, έλλειψη ικανοποίησης από τη ζωή, μοναξιά, έλλειψη χαράς από καθημερινά πράγματα. Μακροπρόθεσμα όμως η δυσθυμία είναι επώδυνη και μπορεί, αν δεν υπάρξει άλλη παρέμβαση, σε κάποιες περιπτώσεις ή μετά από δυσχερή συμβάντα, να επιδεινωθεί σε κατάθλιψη.

Στις περιόδους διακοπών, όπως το καλοκαίρι, πολλοί άνθρωποι, παραδόξως, υποφέρουν από τη δυσθυμία περισσότερο. Υπάρχει έντονη κοινωνική πίεση και προσωπική προσδοκία ότι στις διακοπές θα «έπρεπε» να «περνούν καλά». Στην πραγματικότητα μπορεί να μην συμβαίνει κάτι τέτοιο. Απεναντίας, οι περίοδοι αυτοί συχνά υποχρεώνουν το άτομο να αντιμετωπίσει τον εαυτό του, τις κοντινές του σχέσεις και την ψυχική του κατάσταση. Εκείνο που συχνά δυσκολεύει τα πράγματα, είναι ότι ούτε το άτομο, ούτε το περιβάλλον του αναγνωρίζουν ότι πάσχει από δυσθυμία. Έτσι, το άτομο καταλήγει σε αυτό-κατάκριση, την οποία ενισχύει το περιβάλλον, όταν το κατηγορεί ότι είναι «γκρινιάρης», «μονόχνωτος», ότι «δεν προσπαθεί αρκετά», ότι «κλαίγεται» κλπ. Δεν ισχύουν. Αν το άτομο μπορούσε να περάσει καλά, θα το έκανε.

Τι μπορείτε λοιπόν να κάνετε αν υποφέρετε από δυσθυμία?
- Η διατροφή είναι σημαντική. Χρειάζεται ελάττωση ζάχαρης, αλκοόλ, καφεϊνης, ενώ ταυτόχρονα χρειάζονται περισσότερα φρέσκα φρούτα, λαχανικά, ψάρια, πουλερικά, και γενικά τροφές με πρωτεϊνες. Σημαντική είναι η ρύθμιση ζαχάρου και πίεσης σε σταθερά επίπεδα. Η φαρμακευτική αγωγή, αν κριθεί απαραίτητη, πρέπει να γίνεται πάντα μετά από συμβουλή γιατρού.
-Η αεροβική γυμναστική, όπως τρέξιμο και κολύμβηση, είναι πολύ σημαντική. Αξίζει τον κόπο να δοκιμάσετε άθληση στη φύση, όπως περπάτημα στο βουνό, ή σπορ με άλλους σε παιχνίδι, π.χ. τένις, ποδόσφαιρο. Συχνά θα νιώθετε αδύναμος ή βαριεστημένος να ξεκινήσετε. Από τη στιγμή όμως που κάνετε το ξεκίνημα, έστω και πιέζοντας λίγο τον εαυτό σας στην αρχή, θα δείτε να αλλάζει η διάθεσή σας.
-Αλλαγή νοοτροπίας. Χρειάζεται συνειδητή προσπάθεια και εξάσκηση στη θετική σκέψη. Όταν έρχονται οι αρνητικές σκέψεις, θα πρέπει να τις αφήνετε να περνούν, χωρίς να τις παίρνετε σοβαρά, χωρίς να τις πιστεύετε και χωρίς να νιώθετε ενοχές που τις έχετε. Θα πρέπει να τις αντικαταστήσετε συντομότερα με θετικές σκέψεις. Ειδικά, οποιεσδήποτε σκέψεις αυτομομφής ή αυτό-υποτίμησης, θα πρέπει να τις σταματάτε αμέσως, χωρίς εσωτερικό «διάλογο».
-Δώστε την άδεια στον εαυτό σας να ασχοληθείτε με χόμπι ή δραστηριότητες που σας ευχαριστούν, χωρίς «αλλά»... Η κατάθλιψη συνήθως βρίσκει δικαιολογίες για να εμποδίσει αυτό που μας κάνει καλό και να σαμποτάρει αυτό που θα μας βοηθούσε περισσότερο.
-Γράψτε ημερολόγιο. Η συνεχής συστηματική γραφή, έστω και μια σελίδα την ημέρα, προσφέρει ανακούφιση από την πίεση των συναισθημάτων. Γράψτε ελεύθερα, ό,τι θέλετε, χωρίς λογοκρισία. Μην ανησυχείτε για τα ορθογραφικά λάθη ή για τη γλώσσα που χρησιμοποιείτε. Δε χρειάζεται να ξαναδιαβάσετε αυτό που γράψατε, αλλά μπορείτε να το κάψετε συμβολικά..
-Στη δυσθυμία, είναι εύκολο να νιώσει κανείς ακινητοποιημένος, σαν η παραμικρή κίνηση, να φαίνεται βουνό. Δημιουργείστε μια λίστα από εποικοδομητικές δραστηριότητες, μικρά πράγματα που θα σας άρεσε να κάνετε. Όταν «κολλήσετε» στην αρνητικότητα και την αυτό-λύπηση, κοιτάξτε τη λίστα σας και σκεφτείτε «τι από όλα αυτά θα μου άρεσε να κάνω τώρα?». Κάντε το, έστω και για πέντε λεπτά. Η λίστα δεν θα έχει το ρόλο της υποχρεωτικής ατζέντας, αλλά ενός «θησαυροφυλακίου» από χρήσιμες ιδέες.
-Εκτιμείστε τον εαυτό σας. Σταματήστε οποιαδήποτε κριτική στον εαυτό και μην τρομάζετε τον εαυτό σας με καταστροφικά σενάρια. Όπως αναφέρει το πρόγραμμα «Attacking Anxiety and Depression», του Midwest Center (με επικεφαλή την Lucinda Bassett), “Είμαστε εντάξει ακόμη κι όταν δε νιώθουμε έτσι”.
-Σταματήστε το αυτό-μαστίγωμα της ενοχής. Σταματήστε τις σκέψεις ότι θα έπρεπε να είμαστε ή να κάνουμε κάτι άλλο από αυτό που είμαστε ή κάνουμε τώρα. Αποδεχτείτε τον εαυτό σας και το παρόν. Δεν μπορούμε να κρίνουμε τον εαυτό μας, ούτε να τον συγκρίνουμε με άλλους, γιατί ποτέ δεν έχουμε όλα τα δεδομένα. Μπορούμε να εκτιμήσουμε αυτό που είμαστε τώρα και να προσπαθήσουμε για το καλύτερο που μπορούμε να γίνουμε.
Η ζωή είναι μικρή και είναι δώρο. Ας κάνουμε την κάθε ημέρα άξια να ζήσουμε πιο όμορφα, γιατί το αξίζουμε να χαρούμε. Αλλά ακόμη και αν κάποιες μέρες δεν είναι χαρούμενες, δεν σημαίνει αυτό αποτυχία. Αποδεχόμαστε ότι είναι ανθρώπινο και ξαναπροσπαθούμε την επομένη από την αρχή (Δημοσίευση www.healthnews.gr, 24/8/09)

Πένθος: Η ψευδαίσθηση του χρόνου

Όταν έρχεται η απώλεια ενός σημαντικού αγαπημένου προσώπου, οι λέξεις συχνά είναι δύσκολο να απομακρύνουν τον πόνο και το αίσθημα του κενού που απομένει. Οι θεωρητικές, επιστημονικές προσεγγίσεις και νουθεσίες αποδεικνύονται εκνευριστικά ανεπαρκείς. Στόχος δεν είναι να δοθούν προτάσεις ή έτοιμες λύσεις, που ούτως ή άλλως ακούγονται ανούσιες, αλλά το ειλικρινές μοίρασμα της βαθιάς αλλαγής στο «ποιος είμαι», που μπορεί να συμβεί μετά από μια σημαντική απώλεια.



Σε τέτοια περίπτωση, κανένα από τα προηγούμενα ψυχικά αποθέματα του ατόμου δε φαίνεται πλέον να αποδίδει: η οικογένεια, οι γνωστοί, τα χόμπι, η εργασία, η ίδια η κοσμοθεωρία του, συχνά χάνουν το νόημά τους, φαίνονται να καταρρέουν στα μάτια του, μπρος στο συθέμελο ταρακούνημα που προκαλεί η σημαντική απώλεια. Φάρμακα, εναλλακτικές θεραπείες, δημιουργικές ασχολίες, επαφή με τη φύση, προσευχή, παρέα με άλλους, κλάμα, δισκέδαση, όλα μπορούν να προσθέσουν το λιθαράκι τους να βοήθησουν, ανάλογα με το τι ταιριάζει στον καθένα. Όμως, το κενό κάποιες φορές φαίνεται αγεφύρωτο.Το άτομο, μετά από κάθε καλώς εννοούμενη απόπειρα των γύρω του να τον ενθαρρύνουν, παραμένει ξανά και ξανά μόνο, με τον εαυτό του, αντιμέτωπο με το βασικό κενό της ύπαρξής του- ερώτημα από το οποίο δεν μπορεί να ξεφύγει πια.



Τότε- άλλαξε τη σχέση με το χρόνο: Ζήσε κάθε μέρα σαν να είναι η μοναδική ημέρα που έχεις ευθύνη να ζήσεις. Δεν λέω «ζήσε κάθε μέρα σαν αν είναι η τελευταία», γιατί ίσως ακουστεί σαν γλυκανάλατο χιλιοειπωμένο κλισέ. Απλά η ευθύνη σου για τη συναισθηματική ισορροπία, η προσπάθειά σου θα είναι για τη σημερινή ημέρα. Βρες τι μπορείς να κάνεις για να βοηθήσεις τον εαυτό σου και να περάσεις όσο καλύτερα γίνεται σήμερα. Μη σκέφτεσαι τα επόμενα 40 χρόνια, που τρέμεις πώς θα περάσεις μόνος. Στα επόμενα 40 χρόνια μπορεί να έχουν αλλάξει όλα τόσο, με τρόπο που εσύ δεν μπορείς να προβλέψεις. Και, ίσως βρεις ότι στο τέλος της ημέρας, η μέρα έφυγε. Ίσως με κάποιες διακυμάνσεις, ίσως με στιγμές έντονης θλίψης, και άλλες κούρασης, αφηρημάδας ή κάποιας ευχάριστης δραστηριότητας. Η μέρα βγήκε. Την επόμενη μέρα θα προσπαθήσεις ξανά για την ημέρα, τι είναι πιο εύκολο, πιο ευχάριστο να κάνεις για εκείνην την ημέρα.. Όχι για να ευτυχήσεις για τα επόμενα 40 χρόνια, αλλά για να είσαι γαλήνιος σήμερα.. Έτσι είναι πιο εύκολο. Ίσως βρεις ότι ξαφνικά ανακαλύπτεις πράγματα που σου αρέσουν ή που ήθελες καιρό να κάνεις. Και τώρα που έχεις το χρονικό περιθώριο, την άνεση, μιας ολόκληρης ημέρας, κι όχι το ασφυκτικό βιάσιμο των 40 χρόνων, τώρα ίσως βρεις ότι κάνεις επιτέλους πράγματα ευχάριστα, με ουσία…



Μετά την απώλεια του προσώπου, έρχεται κάποιες φορές κα η απώλεια κάθε νοήματος στη ζωή.. Ό,τι κι αν κάνουμε φαίνεται λίγο, ανούσιο, χάνουμε ελπίδα, τίποτε δεν μπορεί να αντικαταστήσει.. Νιώθουμε κενοί, άδειοι.. Ας βρούμε όμως το κομματάκι εκείνο, τη σπίθα εκείνη μέσα μας, που ακόμη αγαπά.. Ακόμη κι όταν νιώθουμε τόσο άδειοι και πονεμένοι, όταν μόνο πόνος και φθόνος βγαίνει προς τους άλλους, γιατί εκείνοι έχουν εκείνο που εμείς δεν έχουμε, ακόμη και τότε, ας ψάξουμε για εκείνη τη χαραμάδα φωτός στην ψυχή μας, που ακόμη αγαπά.. Ακόμη κι αν είναι ένα αφελές χαμόγελο στην γκάφα ενός μωρού με το φαγητό του. Ακόμη κι αν είναι η αυθόρμητη αντίδρασή μας να κρατήσουμε ένα παιδάκι να μην το χτυπήσει το κύμα. Ακόμη και αν είναι να ταϊσουμε μια γάτα της γειτονιάς. Ακόμη κι αν είναι να θαυμάσουμε, έστω και για λίγο, το γεμάτο φεγγάρι του καλοκαιριού, πριν ξαναπιάσουμε το πένθος μας. Αυτές οι στιγμές δείχνουν πως είμαστε ζωντανοί, γιατί ακόμη αγαπούμε. Κι από τη στιγμή που είμαστε ζωντανοί, όλα μπορούν να συμβούν κι όλα μπορούν να αλλάξουν.



Μίλησε σε εκείνον που «έφυγε».. Στείλε του γράμματα, μίλησέ του στην προσευχή σου... Ακούει. Μίλησέ του και θα δεις σιγά σιγά ότι είναι το ίδιο ζωντανός, όπως το κύμα, οι άγγελοι και το φεγγάρι. Θα δεις σιγά σιγά, ότι θα πάρει τη θέση του δίπλα τους και τότε δε θα έχει πια σημασία αν είχε ζήσει μερικά χρόνια περισσότερο ή λιγότερο, γιατί η αγάπη είναι άχρονη και γιατί το αγαπημένο πρόσωπο είναι πάντα εκεί. Μέρος του εαυτού μας, μέρος της καρδιάς μας. Τότε το πένθος, έχοντας εκπληρώσει το σκοπό του, εξαφανίζεται, μαζί με την ψευδαίσθηση του χρόνου…
(Δημοσίευση "Reiki time" βιβλιοπεριοδικό Ιανουάριος-Ιούνιος 2010)

Αναρτήσεις 2013
Η μιντιακή επίθεση στην αθωότητα
Η δύναμη της θετικής σκέψης και η δύναμη του θετικού λόγου
Σκέψεις σχετικά με τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό
Κίνητρα μαθητών για μάθηση και δημιουργικότητα(2)
Κακοποίηση ζώων από παιδιά: αγνωστη,διαδεδομένη συνήθεια
Διαθεματικό μάθημα στην πολική αρκούδα
Σιωπηρή εκπαίδευση των παιδιών στη βία: μια βραδυφλεγής βόμβα;
Η επιλογή της ομορφιάς ή της ασχήμιας στην καθημερινή ζωή
Το σχολείο ως καταφύγιο: Ο ρόλος του σχολείου στην προάσπιση της ψυχικής υγείας των παιδιών
Παρεξηγημένη (κι επικίνδυνη) μεταφυσική

Κακοποίηση μαθητών από εκπαιδευτικούς
Συναισθηματική
υπερφαγία: Όταν το ψυγείο από ‘φίλος’, γίνεται ‘εχθρός’

Αγωγή διαφυλικών σχέσεων στους εφήβους
Παρεξηγημένη υπερηφάνεια και υπεροψία
Οι τρεις μηχανισμοί επιβίωσης και το διαλυτικό του φόβου
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Β'
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Α'
Συνεξάρτηση
Η Οιδιπόδεια πληγή
Το ανθρώπινο δικαίωμα του παιδιού να μεγαλώσει χωρίς να μισεί
Το δίλημμα της μετανάστευσης
Καλή χρονιά με χαρά, ζωή και επίγνωση

Οκτώβρης 2012,Εκπαίδευση Ειρήνης-Δάσκαλοι Χωρίς Σύνορα,Απελευθέρωση από το καλούπι, Σεπτέμβριος 2012,Γαύδος, αρκούδες και Σομαλία, Αγχώδης διαταραχή και κρίσεις πανικού,Μιντιακή αισθητική και απλότητα, Αύγουστος 2012,Ζηλοφθονία:Εθνικό πάθος;,Ελευθερία επιλογής,Προβολή κι ενοχή(Η βροχή της λύπης),Ψυχολογική στάση απέναντι στην ηγεσία,Η μιντιακή τρομολαγνεία και πώς να προστατευτούμε , Ιούνιος 2012,Η αποξένωση στην ελληνική οικογένεια εν μέσω κρίσης, Μάιος 2012,Εθισμός στο χρήμα,Πώς να βοηθήσουμε τους άστεγους,Η βροχή του φόβου,Υστερόγραφο στην αναλογία της κακοποιημένης γυναίκας,Εθνική εξάρτηση,Ποινικοποίηση της φτώχειας, ποινικοποίηση της ασθένειας Απρίλιος 2012,Η μικροβιοφοβία ως παράγοντας διακρίσεων, Ένα συγκινητικό συμβάν και ο ρατσισμός, Ο πολύ ύπουλος ρατσισμός Νο 2, Μετανάστες και ο πολύ ύπουλος ρατσισμός, Αναβλητικότητα:Τι είναι;Πώς αντιμετωπίζεται;, Μάρτιος 2012
Το μήνυμα της 25ης Μαρτίου 2012, Χρήση των λέξεων σε δύσκολους καιρούς,,Φεβρουάριος 2012,Να θυμηθούμε..., Απεξάρτηση από τον υλισμό, Δουλοπρέπεια και αξιοπρέπεια, Η αυτοεκτίμηση σε σχέσεις που πληγώνουν, Ιανουάριος 2012
Ζητιανιά, ελεημοσύνη κι υπευθυνότητα..., Η παραμέληση του εαυτού στους ενήλικες: Αίτια, μορ..., Αλήθεια νοσταλγούμε το παρελθόν; , 2012: Ελπίδα,αντί για παραίτηση

2011
(Δεκέμβριος 2011): Χριστούγεννα και αντίσταση στην αλλαγή, Κρίση (Μέρος 13ο):Πίστη (και αφθονία) ή τσιγκουνιά (και φτώχεια);, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 12ο): Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα παιδιά Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα πα..., ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ:H ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΩΖΕΙ!!, Πίστη, φόβος και δοτικότητα, Η ορειβασία και οι άστεγοι (Νοέμβριος 2011): Οκτάποδο (Χταπόδι): Το πιο ευφυές ασπόνδυλο, Διαμαρτυρία για τα άθλια θεάματα της τηλεόρασης, Ασκήσεις ενίσχυσης αυτο-εκτίμησης, Κρίση (Mέρος 11ο):Αυτο-εκτίμηση ως έθνος (B'), Φυλλάδιο: Ψυχολογική αντιμεπτώπιση της ανεργίας, Κρίση (Μέρος 10ο): Συμμετοχική δημοκρατία, αυτοεκτ... (Οκτώβριος 2011): Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας Μέρος 2ο, Κρίση (Μέρος 9ο): ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΩΣ ΕΘΝΟΣ Α , Τι έχουμε κάνει στη γη;, Κρίση (μέρος 8ο): ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Προετοιμασία του παιδιού για την επαγγελματική ζωή...(Σεπτέμβριος 2011): Κρίση (Μέρος 7ο): Δεν μας αξίζει αυτό, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 6ο): Γαλήνη ή πανικός, Τι μας ενώνει (Αύγουστος 2011): Κρίση (Μέρος 5ο): Αφθονία ή φόβος της έλλειψης, Ταραχές νέων και παραμέληση (Ιούλιος 2011): Κρίση (Μέρος 4ο):Κοινωνική συνείδηση ή Διαφθορά , Κρίση (Μέρος 3ο) Ηγεσία: Λειτούργημα ή Εξουσία , Κρίση (Μέρος 2ο): Ψυχραιμία ή μίσος (Ιούνιος 2011): Διάκριση στην επιλογή θεραπευτή (Απρίλιος 2011): ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΞΙΩΝ, Τα διδάγματα της Φουκουσίμα (Μάρτιος 2011): Προσκόληση στα βρέφη κι αίσθηση του εαυτού, Παιδόφιλοι και θεραπεία

(Φεβρουάριος 2011): Η έξοδος από την κακοποιητική συντροφική σχέση, (Ιανουάριος 2011): Σεβασμός στα ζώα

2010 (16)

(Νοέμβριος 2010) Αυτοδιαχείριση και κρίση: πόσο προετοιμασμένοι είμ..., Πνευματική διάσταση της μετανάστευσης, The Earth is our home, Η Γη είναι το σπίτι μας (Αύγουστος 2010) Ανθρώπινες σχέσεις ή δημόσιες σχέσεις?, Το απαράδεκτο "τραγούδι" της "μπεμπε-λιλή" Ιούλιος, Διακοπές κι αποστεωμένα ζώα, Κοινωνικός ρόλος των σούπερ-μάρκετ; (Ιούνιος 2010) Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας, Όταν κατακρίνουμε και δαχτυλοδείχνουμε…, Κακοποίηση παιδιών σε ιδρύματα φιλοξενίας, Ένα πρόβλημα με τις Πανελλήνιες (Απρίλιος 2010) Οικονομική κρίση στην Ελλάδα, Η κατανάλωση κρεάτος στον πλανήτη των 7δις (Ιανουάριος 2010) Τα μαθήματα της ντουλάπας, Καλή χρονιά με εθελοντισμό

2009 (16)

(Δεκέμβριος 2009) H Πολική αρκούδα: ένα αξιοθαύμαστο ζώο, Σύγχρονος ελληνικός σεξισμός και νέα κορίτσια, BURN OUT: Πώς να αποφύγετε την επαγγελματική εξουθ..., Θάνατος για χόμπι (Νοέμβριος 2009) Η φροντίδα μικρών παιδιών με ειδικές ανάγκες, Έφηβοι σε συμμορίες (Αύγουστος 2009) Οι φύλακες των φαναριών, Δυσθυμία-η «καθημερινή» κατάθλιψη, Πένθος: Η ψευδαίσθηση του χρόνου (Ιούνιος 2009) Τηλεοπτική εξαθλίωση, Οικονομική κρίση, Πρωινή προσευχή, Κακοποίηση παιδιών με ειδικές ανάγκες, Σεξουαλικός Εθισμός


Προτεινόμενες οργανώσεις

http://www.heartsandhandsforafrica.com/ (Children in need in Zambia and S.Africa)



http://www.who-will.org/ (Children in need in Cambodia)



http://www.steppingstonesnigeria.org/ (Βοηθά παιδιά στη Νιγηρία που έχουν κακοποιηθεί)



http://www.diakonia.gr/ Εξαιρετική οργάνωση εθελοντικής παροχής βοήθειας προς παιδιά σε νοσοκομεία και άλλους ευάλωτους πληθυσμούς (Αθήνα).



http://www.redcross.gr/ Εκπαιδεύει και τοποθετεί εθελοντές σε πολλούς φορείς ανά την Ελλάδα για την αρωγή ατόμων που έχουν ανάγκη. Τομέας Νοσηλευτικής και Τομέας Κοινωνικής Πρόνοιας



Αν
θέλετε να βοηθήσετε τους άστεγους και άπορους, δείτε τις ακόλουθες πηγές:


Οδηγός επιβίωσης αστέγων της «Κλίμακας»
http://www.klimaka.org.gr/newsite/downloads/astegoi_odigos_epiviosis.pdf


Συσίτα της Εκκλησίας της Ελλάδος
http://www.ecclesia.gr/greek/koinonia/fagito.html





Στα πλαίσια δραστηριότητας του ενεργού πολίτη, ενός πολίτη που ενδιαφέρονται γαι το περιβάλλον και τους συνανθρώπους, προτείνουμε τον ακόλουθο ιστότοπο για ενυπόγραφες διαμαρτυρίες, για διάφορους καλοπροαίρετους σκοπούς:

www.thepetitionsite.com

www.savejapandolphins.org